Kinga Grzyb – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kinga Grzyb
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1982
Starogard Gdański

Wzrost

168 cm

Pozycja

lewoskrzydłowa

Informacje klubowe
Klub

Zagłębie Lubin

Numer w klubie

6

Kariera juniorska
Lata Klub
–2001 Sambor Tczew
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2005 Start Elbląg
2005–2011 Piotrcovia Piotrków Tryb.
2011–2013 Ruch Chorzów
2013–2015 Start Elbląg
2015– Zagłębie Lubin
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001–2020  Polska 266 (728)

Kinga Grzyb, z d. Polenz (ur. 12 stycznia 1982 w Starogardzie Gdańskim[1][2]) – polska piłkarka ręczna, lewoskrzydłowa, reprezentantka kraju, uczestniczka mistrzostw świata i Europy, od 2015 zawodniczka Zagłębia Lubin.

Królowa strzelczyń Ekstraklasy w sezonie 2008/2009 w barwach Piotrcovii Piotrków Trybunalski (206 bramek). Czołowa strzelczyni najwyższej klasy rozgrywkowej w innych sezonach w barwach Ruchu Chorzów i Startu Elbląg.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanka Sambora Tczew. W latach 2001–2005 występowała w Starcie Elbląg. W latach 2005–2011 była zawodniczką Piotrcovii Piotrków Trybunalski, z którą wywalczyła wicemistrzostwo Polski (2007) i brązowy medal mistrzostw Polski (2009). W sezonie 2008/2009, w którym rozegrała 30 meczów i rzuciła 206 bramek, została królową strzelczyń Ekstraklasy. W barwach Piotrcovii wystąpiła również w jednym meczu Pucharu Zdobywców Pucharów (3 listopada 2007 z HC Leipzig (22:41), w którym zdobyła pięć bramek).

W latach 2011–2013 występowała w Ruchu Chorzów, będąc jego najlepszą strzelczynią w Superlidze – w sezonie 2011/2012 zdobyła 196 goli, natomiast w sezonie 2012/2013 rzuciła 166 bramek. W latach 2013–2015 ponownie była zawodniczką Startu Elbląg, którego była najlepszą strzelczynią (135 bramek w sezonie 2013/2014 i 132 gole w sezonie 2014/2015). W 2015 przeszła do Zagłębia Lubin, z którym zdobyła wicemistrzostwo Polski (2017; w sezonie 2016/2017 zdobyła dla Zagłębia 117 bramek w 31 spotkaniach) i sięgnęła po Puchar Polski (2017) – w meczu finałowym ze Startem Elbląg (29:26) rzuciła trzy bramki[3]. W sezonie 2017/2018 rozegrała w barwach Zagłębia cztery mecze w Pucharze EHF, w których zdobyła 19 goli.

Reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Polski zadebiutowała 21 listopada 2001 w meczu z Jugosławią. Uczestniczyła w czterech turniejach finałowych mistrzostw świata (2005, 2007, 2013, 2017), największy sukces osiągając w 2013 podczas czempionatu w Serbii, w którym rozegrała dziewięć meczów i zdobyła 30 bramek[4], a Polska zajęła 4. miejsce. Na skutek poważnej kontuzji (zerwanie więzadeł krzyżowych w kolanie) nie wystąpiła w Mistrzostwach Świata 2015[5]. 11 grudnia 2017 w meczu Mistrzostw Świata 2017 z Brazylią (29:27) po raz 242 wystąpiła w reprezentacji, stając się rekordzistką pod względem liczby rozegranych spotkań w barwach narodowych (wyprzedziła Bożenę Gniedziuk)[6].

Zagrała również w pięciu turniejach finałowych mistrzostw Europy (2006, 2014, 2016, 2018, 2020). 4 grudnia 2018, po przegranym 23:22 ostatnim meczu fazy grupowej Mistrzostwa Europy 2018 ze Szwecją, poinformowała o zakończeniu kariery reprezentacyjnej[7]. Latem 2019, nowy selekcjoner kadry – Arne Senstad namówił ją po powrotu, powołując na spotkania eliminacyjne do Mistrzostw Europy 2020[8]. W grudniu 2020 wystąpiła w Mistrzostwach Europy 2020. Ostatni mecz w kadrze narodowej rozegrała 7 grudnia 2020 w duńskim Koldingu (remis 21:21 z Niemkami). Łącznie w reprezentacji seniorek wystąpiła 266 razy, zdobywając 728 goli (drugie miejsce pod tym względem w historii polskiej kadry).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W szkole podstawowej oprócz piłki ręcznej uprawiała też lekkoatletykę. Jest absolwentką Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Gliwicach[5]. Zamężna z byłym piłkarzem nożnym i trenerem Wojciechem Grzybem, z którym ma córkę Amelię[9].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Zagłębie Lubin

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Polski

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • Królowa strzelczyń Ekstraklasy: 2008/2009 (Piotrcovia Piotrków Trybunalski; 206 bramek)
  • 3. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelczyń Superligi: 2011/2012 (Ruch Chorzów; 196 bramek)
  • 7. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelczyń Superligi: 2013/2014 (Start Elbląg; 135 bramek)
  • Najlepsza lewoskrzydłowa Ekstraklasy/Superligi według Sportowych Faktów: 2008/2009, 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014[10]
  • Sportowiec Roku Ziemi Piotrkowskiej: 2006, 2007, 2009[11]

Udział w turniejach mistrzowskich

[edytuj | edytuj kod]
Turniej Edycja Mecze Gole Miejsce Źródło
Mistrzostwa świata 2005 5 2 19. [12]
2007 8 29 11. [13]
2013 9 30 4. [4]
2017 7 35 17. [14]
Mistrzostwa świata 29 96
Mistrzostwa Europy 2006 6 16 8. [15]
2014 6 10 11. [16]
2016 3 14 15. [17]
Mistrzostwa Europy 15 40
Razem 44 136

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kinga Grzyb: Walczyć o najwyższe cele | Lubin - Portal Miasta [online] [dostęp 2022-12-23] (pol.).
  2. Kinga Grzyb [online], Encyklopedia Warmii i Mazur [dostęp 2022-12-23] (pol.).
  3. Metraco Zagłębie Lubin zdobywcą PGNiG Pucharu Polski kobiet!. zprp.pl, 20 maja 2017. [dostęp 2017-11-07].
  4. a b Raport z mistrzostw świata w Serbii 2013. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-23]. (ang.).
  5. a b Robert Czykiel: Kinga Grzyb. Dla rodziny odłożyła sportowe ambicje. W kadrze zawsze była gwiazdą. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2018-12-05]. (pol.).
  6. Polki po wygranej z Brazylią 17. na MŚ piłkarek ręcznych. rp.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-12)].
  7. Maciej Wojs: Pożegnanie rekordzistki. Kinga Grzyb zakończyła występy w reprezentacji Polski. sport.tvp.pl. [dostęp 2018-12-05]. (pol.).
  8. Maciej Wojs: Powrót, jubileusz i łamiący głos. Kinga Grzyb wróciła do kadry i śrubuje swój rekord. sport.tvp.pl. [dostęp 2019-09-27]. (pol.).
  9. Wojciech Todur: Hitowy transfer Ruchu. Przesądziła miłość piłkarza i piłkarki. I niemowlę. sport.pl, 20 czerwca 2011. [dostęp 2017-11-07]. (pol.).
  10. Maciej Brum: Siódemka sezonu ekstraklasy kobiet. sportowefakty.wp.pl, 30 maja 2009. [dostęp 2017-11-07]. Łukasz Wojtczak: Siódemka sezonu Superligi Kobiet. sportowefakty.wp.pl, 5 czerwca 2012. [dostęp 2017-11-07]. Łukasz Wojtczak: Siódemka sezonu PGNiG Superligi Kobiet. sportowefakty.wp.pl, 21 maja 2013. [dostęp 2017-11-07]. Łukasz Wojtczak: Siódemka sezonu PGNiG Superligi Kobiet. sportowefakty.wp.pl, 11 czerwca 2014. [dostęp 2017-11-07].
  11. Daniel Koczwarski: Kinga Polenz Sportowcem Roku Ziemi Piotrkowskiej. sportowefakty.wp.pl, 14 lutego 2010. [dostęp 2017-11-07].
  12. Raport z mistrzostw świata w Rosji 2005. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
  13. Raport z mistrzostw świata we Francji 2007. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-23]. (ang.).
  14. Raport z mistrzostw świata w Niemczech 2017. archive.ihf.info. [dostęp 2022-01-23]. (ang.).
  15. Raport z mistrzostw Europy w Szwecji 2006. eurohandball.com. [dostęp 2017-11-07]. (ang.).
  16. Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji i na Węgrzech 2014. eurohandball.com. [dostęp 2017-11-07]. (ang.).
  17. Raport z mistrzostw Europy w Szwecji 2016. eurohandball.com. [dostęp 2017-11-07]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]