Kino „Palladium” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kino „Palladium”
Ilustracja
Budynek Assicurazioni Generali Trieste, w którym mieściło się kino
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Złota 7/9

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kino „Palladium””
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kino „Palladium””
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kino „Palladium””
Ziemia52°13′57,162″N 21°00′42,952″E/52,232545 21,011931

Kino „Palladium” – nieczynne kino mieszczące się przy ulicy Złotej 7/9 w Warszawie. Funkcjonowało do końca lat 90. XX wieku.

Kino mieściło się w budynku wzniesionym w latach 1935–1937 według projektu architekta Edwarda Ebera dla włoskiej spółki Assicurazioni Generali Trieste[1]. Gmach ma sześć pięter. Na górnych piętrach mieściły się mieszkania, na dole zaś – sala kinowa, teatrzyk, lokale użytkowe (m.in. bar na Antresoli) i kluby.

Podczas okupacji Niemcy zmienili nazwę kina na Helgoland i przekształcili go w instytucję nur für Deutsche[2].

W czasie powstania warszawskiego dzięki operatorom filmowym Biura Informacji i Propagandy wyświetlono w dniach 13, 21 sierpnia i 21 września trzy powstańcze kroniki filmowe pod wspólnym tytułem Warszawa walczy, ukazujące walki w stolicy. Po zniszczeniu 4 września hotelu „Victoria” przy ul. Jasnej 26, do budynku, w którym mieściło się kino, przeniósł się sztab komendanta Okręgu Warszawskiego AK płk. Antoniego Chruściela ps. „Monter”[3].

Kino uruchomiono ponownie w styczniu 1947[4]. Wyświetlono wtedy nowy polski film Zakazane piosenki[4]. W miejscu wcześniejszych klubów powstał klub studencki Hybrydy.

Kino zostało zamknięte ok. 2000. W 2006 budynek został przejęty przez Fundację na rzecz Studentów i Absolwentów Uniwersytetu Warszawskiego „Universitatis Varsoviensis”. Palladium stało się klubem związanym z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie odbywają się koncerty i spektakle dramatyczne zapraszanych artystów oraz Teatru Hybrydy.

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Kino zostało upamiętnione na wystawie stałej w Muzeum Powstania Warszawskiego[5].

W sierpniu 2014 przy wejściu do dawnego kina odsłonięto tablicę upamiętniającą wyświetlenie filmu Warszawa walczy[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jakub Jastrzębski: Gmach Assicurazioni Generali Trieste. warszawa1939.pl. [dostęp 2023-11-10].
  2. Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Studium historyczne. Warszawa: Czytelnik, 2010, s. 271. ISBN 978-83-07-03239-9.
  3. Władysław Bartoszewski: 1859 dni Warszawy. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2008, s. 804. ISBN 978-83-240-1057-8.
  4. a b Kronika wydarzeń w Warszawie 1945−1958. „Warszawskie Kalendarz Ilustrowany 1959”, s. 36, 1958. Wydawnictwo Tygodnika Ilustrowanego „Stolica”. 
  5. Lena Dąbkowska-Cichocka i in.: Muzeum Powstania Warszawskiego. Przewodnik. Warszawa: Muzeum Powstania Warszawskiego, 2016, s. 84−85, 109−109. ISBN 978-83-64308-15-4.
  6. Odsłonięcie tablicy upamiętniającej 70. rocznicę wyświetlenia kronik filmowych Powstania Warszawskiego. [w:] Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych [on-line]. 13 sierpnia 2023. [dostęp 2023-11-02].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]