Kirata – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kirata (dosłownie "Górale"[1]) – grupa ludów zamieszkujących wysoko położone tereny Nepalu i posługujących się pokrewnymi językami z grupy kiranti. Obejmuje między innymi takie grupy etniczne, jak Bahing, Dhimal, Khambu, Limbu, Rai. Nazwa "Kirata" wzmiankowana jest już w starożytnych tekstach indyjskich, takich jak Mahabharata, Ramajana, Kiratardźunija[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 1. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 445, seria: Słowniki Encyklopedyczne "Książnicy". ISBN 83-7132-369-7.