Klef – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klef
król Longobardów
Okres

od 572 lub 573
do 574

Dane biograficzne
Przyczyna śmierci

zamordowany

Dzieci

Autaris

Klef, Klep – król Longobardów w latach 572 – 574 (lub 573 – 574) z rodu Beleos[1].

Klef zasiadł na tronie króla Longobardów jako następcą Alboina, z którym nie był spokrewniony. Wybrano go na króla podczas zgromadzenia w Ticninum (obecnie Pawia). Panował razem z żoną Masaną przez półtora roku[1][2]. W trakcie swego panowania kontynuował ekspansję zajmując Toskanię i Umbrię. Został zamordowany w wyniku spisku pałacowego[2]. Jego syn Autaris przejął władzę ok. 585 roku, po okresie bezkrólewia.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Strzelczyk 2014 ↓, s. 51.
  2. a b Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów, II 31.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródła
Opracowania