Klemensów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klemensów
część miasta Szczebrzeszyna
Państwo

 Polska

Miasto

Szczebrzeszyn

W granicach Szczebrzeszyna

9 kwietnia 1934[1]

SIMC

0988000[2]

Strefa numeracyjna

+48 84

Kod pocztowy

22-460

Tablice rejestracyjne

LZA

Plan Klemensowa
Plan Klemensowa
Położenie na mapie Szczebrzeszyna
Położenie na mapie
50°41′41″N 22°58′46″E/50,694722 22,979444
Strona internetowa

Klemensów – dawna wieś, od 1934 r.[3] wschodnia część miasta Szczebrzeszyn, położona nad rzeką Wieprz.

Klemensów swój rozwój zawdzięcza postawionej tu w 1894 roku przez Ordynację Zamojską cukrowni „Klemensów”. Do budynków zarządców folwarku dołączyły budynki zarządu i głównych specjalistów cukrowni. W 1897 roku uruchomiono z niej linię kolei konnej, a w latach 1907–1912 Kolej Podjazdową Cukrowni „Klemensów”. W latach 1929–1970 cukrownia eksploatowała dwie linie wąskotorowe: Klemensów – Wysokie oraz Ruskie PiaskiWierzbica. W 2002 roku cukrownia weszła w skład Krajowej Spółki Cukrowej S.A. W 2003 roku zlikwidowano w niej produkcję i zamknięto zakład. W 2011 roku rozpoczęto ostateczną rozbiórkę budynków cukrowni[4].

W 1941 roku obok cukrowni, częściowo wykorzystywanej jako magazyn bomb, Niemcy zbudowali lotnisko polowe. Od 1916 roku znajduje się tu stacja linii kolejowej nr 69 : Bełżec-Zawada-Rejowiec.

Klemensów jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa[5].

Ppor. rez. Bolesław Józef WOLSKI , ur. 26 I 1908 w folw arku Klemensów, pow. zamojski.

W 1908 roku w folwarku Klemensów urodził się nauczyciel Bolesław Józef Wolski syn Józefa i Marianny z Szubertów, podporucznik rezerwy Wojska Polskiego i ofiara zbrodni katyńskiej zamordowana w Katyniu[6].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1934 r. nr 29, poz. 254
  2. Rejestr TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-10-18].
  3. Dz.U. 1934, nr 29, poz. 254
  4. Klemensów : Byłej cukrowni coraz mniej w serwisie www.mmzamosc.pl [dostęp 28-4-2012]
  5. Opis parafii na stronie diecezji
  6. Janina Snitko-Rzeszut: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000, s. 704. ISBN 83-905590-7-2. [dostęp 2024-08-03]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]