Klotylda Maria Sabaudzka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Klotylda Maria Sabaudzka
	Clotilde-Marie-Thérèse-Louise de Savoie
	księżniczka
Dynastia	sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1843 ; Turyn
Data i miejsce śmierci	25 czerwca 1911 ; zamek Moncalieri
Ojciec	Wiktor Emanuel II
Matka	Maria Adelajda Habsburg
Mąż	Napoleon Józef Bonaparte
Dzieci	Napoleon Wiktor,; Napoleon Ludwik Józef,; Maria Letycja
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Klotylda Maria Teresa Ludwika Sabaudzka, fr. Clotilde-Marie-Thérèse-Louise de Savoie, Princesse Napoléon, Altesse Impériale et Royale (ur. 22 marca 1843 w Turynie, zm. 25 czerwca 1911 na zamku Moncalieri) – Służebnica Boża Kościoła katolickiego, księżniczka włoska, żartobliwie zwana we Francji Sainte Clotilde (święta Klotylda), była żoną księcia Napoleona Józefa Bonapartego.

Urodziła się jako córka króla Sardynii Wiktora Emanuela II, późniejszego pierwszego władcy zjednoczonej Italii i arcyksiężniczki Marii Adelajdy Habsburg.

Mając lat 16 została wydana za mąż (30 stycznia 1859) za Napoleona Józefa zwanego Plon-Plon. Zawarte z powodów czysto politycznych – jako część zapłaty dla Napoleona III za poparcie przy zjednoczeniu Włoch (drugą częścią była cesja Sabaudii i Nicei na rzecz Francji) – małżeństwo było wyjątkowo nieszczęśliwe. Księżniczka Klotylda była osobą głęboko wierzącą, otaczała się chętnie duchownymi i miała bardzo surowe zasady moralne. Plon-Plon był jej skrajnym przeciwieństwem – prowadził bardzo swobodny tryb życia i był wysoce antyklerykalny. Poza tym Klotylda nie zgadzała się z najbliższymi krewnymi męża – cesarzową Eugenią i księżniczką Matyldą. Znany jest incydent, gdy Eugenia po przybyciu Klotyldy do pałacu Tuileries zaczęła ją pouczać, jaka etykieta panuje na dworze cesarskim. Klotylda dumnie spojrzała na cesarzową, która w jej oczach była parweniuszką i rzekła: – Wasza Cesarska Mość zapomina, że jestem wychowana na „prawdziwym” dworze królewskim!

Klotylda nie brała udziału w hucznych bankietach w Tuileries; usunęła się do swego paryskiego pałacu Palais-Royal i poświęcała się pobożnym modłom, dobroczynności oraz wychowaniu swych trojga dzieci. Gdy rodzina cesarska uciekała z Paryża (5 września 1870) po klęsce Napoleona III pod Sedanem, tylko Klotylda żegnana była przez ludność Paryża owacjami.

Po upadku monarchii napoleońskiej Plon-Plon i Klotylda schronili się w swym zamku w Moncalieri w Italii. Gdy małżonek powrócił do Francji w 1871 r., Klotylda pozostała w Moncalieri i nadal oddawała się swym pobożnym praktykom, nieomal na granicy manii religijnej. Przez ostatnie 40 lat życia opuściła zamek tylko dwa razy – w 1891 r. pojechała do Rzymu, do umierającego męża, by go skłonić do powrotu na łono Kościoła, co jej się nie udało i w 1904 r. na pogrzeb księżniczki Matyldy do Paryża. Umarła na grypę w 1911 roku w opinii świętości, a jej proces beatyfikacyjny został rozpoczęty w 1940 roku.

Z księciem Napoleonem miała troje dzieci:

Napoleona Wiktora,
Napoleona Ludwika Józefa, późniejszego generała carskiego,
Marię Letycję, którą wydano w 1888 r. za rodzonego brata Klotyldy, byłego króla Hiszpanii Amadeusza I, ks. Aosty. Jedyny syn z tego związku, Umberto zmarł na froncie w 1918 r.