Kościół św. Katarzyny PM w Turzy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół św. Katarzyny PM
Zabytek: nr rej. A-1279/M z 8.10.2011
Kościół parafialny
Ilustracja
Kościół w Turzy
Państwo

 Polska

Miejscowość

Turza

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia św. Katarzyny PM w Turzy

Wezwanie

Katarzyna Aleksandryjska

Wspomnienie liturgiczne

25 listopada

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Turza, kościół św. Katarzyny”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Turza, kościół św. Katarzyny”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Turza, kościół św. Katarzyny”
Położenie na mapie gminy Rzepiennik Strzyżewski
Mapa konturowa gminy Rzepiennik Strzyżewski, na dole znajduje się punkt z opisem „Turza, kościół św. Katarzyny”
Ziemia49°45′58,073″N 21°03′36,607″E/49,766131 21,060169

Kościół św. Katarzyny PM w Turzyrzymskokatolicki kościół parafialny, znajdujący się w miejscowości Turza, należącej do powiatu tarnowskiego województwa małopolskiego.

Historia kościoła

[edytuj | edytuj kod]

Kościół zbudowano w latach 1912-1916 według projektu i pod kierunkiem Jana Grabowskiego. Konsekrowany został przez biskupa tarnowskiego Leona Wałęgę 20 maja 1928[1].

To świątynia neogotycka, z cegły i kamienia, kryta blachą, jednonawowa, z węższym prezbiterium. Od frontu wieża, wewnątrz sklepienia krzyżowo-żebrowe. Polichromia wnętrza ornamentalna z 1930 roku. W skład wyposażenia wnętrza wchodzą trzy ołtarze neogotyckie (wykonane po 1920) - w głównym ołtarzu obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z XVII/XVIII wieku. Chrzcielnica pochodzi z ok. 1845 r., natomiast kropielnica, sygnowana gmerkami i znakami kamieniarskimi oraz datą „1422”, posiada cztery znaki herbowe: Nałęcz, Topór, Strzemię i nierozpoznany. Neogotyckie konfesjonały, ambona, ławy i feretrony pochodzą z pocz. XX wieku[1].

Kościół kilkakrotnie odnawiano, m.in. w latach 1969–1970 oraz 2012–2016[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]