Kościół św. Marcina w Wiśniowej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościół Świętego Marcina

nr rej. A-441 z 26.02.1977[1]
kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Wiśniowa
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Marcina
Wezwanie	św. Marcina
Wspomnienie liturgiczne	11 listopada
Historia Data zakończenia budowy około 1730
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Polski Kościół Świętego Marcina
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kościół Świętego Marcina
Położenie na mapie powiatu myślenickiego Kościół Świętego Marcina
Położenie na mapie gminy Wiśniowa Kościół Świętego Marcina
49°47′15,09″N 20°07′03,24″E/49,787525 20,117567
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Świętego Marcina – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Dobczyce archidiecezji krakowskiej).

Jest to świątynia wzniesiona około 1730 roku, następnie była restaurowana pod koniec XIX wieku razem z dobudowaniem nowej zakrystii i rozbudowaniem nawy oraz w 1930 roku razem z pokryciem świątyni eternitem. W 2000 roku zostało wymienione pokrycie dachowe świątyni z eternitu na blachę dachówkową, natomiast w 2001 roku ściany zostały oszalowane.

Budowla jest drewniana, jednonawowa, orientowana, posiada konstrukcję zrębową. Prezbiterium świątyni jest mniejsze w stosunku do nawy, zamknięte jest ścianą prostą, z boku znajduje się piętrowa zakrystia a także kapliczka ogrojca na osi powstała w 2 połowie XIX wieku. Z przodu i boku nawy znajdują się kruchty. Dach kościoła jest dwukalenicowy i pokryty blachą. Wnętrze nawy nakryte jest stropem płaskim z zaskrzynieniami, podpartym czterema słupami. Chór muzyczny jest podparty dwoma słupami i posada eklektyczny prospekt organowy z instrumentem wykonanym przez Tomasza Falla. Polichromia o motywach roślinnych została wykonana w 1910 roku przez Michała Tarczałowicza. Ołtarz główny został wykonany na początku XVIII wieku. Cztery ołtarze boczne powstały na początku XVIII wieku. Ambona w stylu barokowym pochodzi z końca XVII wieku. Chrzcielnica i kropielnica z kamienia reprezentują styl późnobarokowy i zostały wykonane w 2 połowie XVIII wieku. Krucyfiks w stylu późnobarokowym pochodzi z XVII wieku. Obraz Matki Bożej Wiśniowskiej słynący łaskami został namalowany w XVII wieku i został ufundowany przez Helenę Zawadzką. W kościele są przechowywane proporce AK „Kamiennik”^[2].

• 
  Ołtarz główny
• 
  Ołtarz boczny
• 
  Dzwonnica
• 
  Nagrobek