Kościół Chrystusa Króla w Grabowcu – Wikipedia, wolna encyklopedia
kościół filialny | |||||||||
Kościół Chrystusa Króla w Grabowcu | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Lubicz | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||||||||
Położenie na mapie powiatu toruńskiego | |||||||||
52°57′55,079″N 18°43′20,387″E/52,965300 18,722330 |
Kościół Chrystusa Króla w Grabowcu – filialna świątynia katolicka w Grabowcu, należąca do parafii św. Wojciecha w Złotorii. Wzniesiono ją jako kościół ewangelicki[1].
Kościół wzniesiono w 1922 dla parafii ewangelickiej liczącej ponad 1000 wiernych zamieszkujących miejscowości: Grabowiec, Kopanino i Silno, która znajdowała się w strukturach superintendentury (diecezji) toruńskiej Ewangelickiego Kościoła Unijnego[1][2].
Po II wojnie światowej i opuszczeniu tych terenów przez ludność ewangelicką kościół przejął na potrzeby kultu katolickiego i pierwszą mszę odprawił 29 marca 1948 ks. Stanisław Paluszyński i nadał mu wezwanie Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1967 bp Bernard Czapliński zmienił wezwanie świątyni na obecne. 12 października 1969 biskup ten dokonał konsekracji ołtarza[1].
W latach 2020–2021 kościół został odrestaurowany[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Historia kościoła w Grabowcu. parafia.zlotoria.eu. [dostęp 2015-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).
- ↑ Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 333.
- ↑ Prace remontowe w Grabowcu – Parafia pw. Św. Wojciecha w Złotorii [online], zlotoria.eu [dostęp 2021-08-11] (pol.).