Kościół salowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wnętrze kościoła salowego w Chełmnie
Schematyczny przekrój kościoła salowego

Kościół salowyjednonawowa, podłużna budowla sakralna z niewyodrębnionym prezbiterium.

Cała sala o tej samej wysokości i szerokości jest przekryta wspólnym stropem lub sklepieniem[1]. Występował czasem w okresie średniowiecza i w postaci małych kościółków przekrytych płaskim stropem w baroku[2].

Przykłady kościołów salowych w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Witold Szolginia, Architektura i budownictwo, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1982, s. 181, ISBN 83-204-0291-3, OCLC 830298918.
  2. Stefan Kozakiewicz: Słownik terminologiczny Sztuk Pięknych. Warszawa: PWN SA, 2002, s. 370. ISBN 978-83-01-12365-9.
  3. Serwis poświęcony kościołom drewnianym.