Kościeleczki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kościeleczki

wieś
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	malborski
Gmina	Malbork
Liczba ludności (2022)	480[2]
Strefa numeracyjna	55
Kod pocztowy	82-200[3]
Tablice rejestracyjne	GMB
SIMC	0151934
Położenie na mapie Polski Kościeleczki
Położenie na mapie województwa pomorskiego Kościeleczki
Położenie na mapie powiatu malborskiego Kościeleczki
Położenie na mapie gminy wiejskiej Malbork Kościeleczki
54°03′52″N 19°00′54″E/54,064444 19,015000[1]

Kościeleczki (dawniej: niem. Warnau; w innych źródłach jako Kozieleczki, Koźliczki) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie malborskim, w gminie Malbork na obszarze Wielkich Żuław Malborskich.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa elbląskiego.

We wsi rośnie 17-metrowy jesion, będący pomnikiem przyrody.

Nazwa wsi została przeniesiona z Kościelca pod Inowrocławiem, skąd pochodził wojewoda inowrocławski i starosta malborski – Jan Kościelecki, który nadał tą nazwę prawdopodobnie upamiętniając swoje pochodzenie.

Kościeleczki zostały ustanowione na dawnym dworze krzyżackim Warnowo, którego dokładna lokalizacja nie jest znana. Pierwsze wzmianki na jej temat pochodzą z roku 1388. Warnowo jako dwór krzyżacki położony był prawdopodobnie 4 km od Malborka w okolicy średniowiecznego Lasu Warnowskiego. Był to murowany dwór obronny z folwarkiem, w którym prowadzono hodowlę zwierząt dla komturii malborskiej. W trakcie oblężenia Malborka w roku 1410 wojska polsko-litewskie opanowały i splądrowały Warnowo. W czasie powstania antykrzyżackiego [1454] dwór krzyżacki Warnowo został spalony. W roku 1471 lokowano wieś Kościeleczki, graniczącą z terenami dawnego dworu Warnowo. Kościeleczki lokowano na terenie Lasu Warnowskiego, zniszczonego podczas wojny trzynastoletniej, resztki lasu wykarczowano.

W Kościeleczkach istniała katolicka Parafia pw. Świętego Mikołaja. Zbudowana była w wieku XIV, przebudowana w wieku XVII. Zniszczona została w okolicach 1800 roku. Była to konstrukcja ryglowa z wieżą. We wsi był także cmentarz rozgrabiony w okolicach lat. 60 XX wieku. We wsi dawniej znajdowała się również szkoła oraz przystanek kolei wąskotorowej.

• Dom podcieniowy nr 3, o konstrukcji szachulcowej, z 1799 r., klasycystyczny;
• Dom podcieniowy nr 27, o konstrukcji szachulcowej z 1828 r.