Kołonice (osada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kołonice
osada
Ilustracja
Kołonice, kościół filialny parafii w Baligrodzie
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

leski

Gmina

Baligród

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-606[2]

Tablice rejestracyjne

RLS

SIMC

0344426[3]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kołonice”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kołonice”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kołonice”
Położenie na mapie gminy Baligród
Mapa konturowa gminy Baligród, na dole znajduje się punkt z opisem „Kołonice”
Ziemia49°16′46″N 22°16′30″E/49,279444 22,275000[1]

Kołonice – nieistniejąca osada, położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Baligród[3][4].

Przez miejscowość przepływa niewielka rzeka Hoczewka, dopływ Sanu.

Wieś prawa wołoskiego w latach 1551–1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[5].

W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Kołonicach był Ignacy Sołdraczyński[6].

Wieś leżała w dolinie potoków Czerteż i Kołonica. W 1921 Kołonice liczyły jeszcze 201 mieszkańców (w tym 87% grekokatolików).

W okresie międzywojennym w miejscowości w powiecie leskim województwa lwowskiego. Po 1944 na skutek intensyfikacji działań zbrojnych bieszczadzkich oddziałów UPA oraz wojska polskiego uległa całkowitemu zniszczeniu. W latach 1945–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 10 Polaków[7]. Miejscowa ludność została całkowicie przesiedlona (akcja „Wisła”). Jedynym śladem po wsi pozostał niewielki cmentarz w polach oraz drewniana leśniczówka.

Podczas Operacji Bieszczady 40 na terenie dawnej wsi znajdowała się stanica Chorągwi Poznańskiej, a następnie Częstochowskiej ZHP. W latach 90. leśniczówkę rozebrano, podobnie jak wybudowane w latach 60. dwa baraki dla robotników leśnych. Zachowały się fundamenty.

Wspomniana leśniczówka została wykorzystana jako plan filmu Ogniomistrz Kaleń w scenach obrony posterunku milicji w Hoczwi i ujęciach filmowanych przez okno.

Wskazówka

[edytuj | edytuj kod]

Nie mylić z osadą Łubne bezpośrednio położonej przy drodze wojewódzkiej nr 893 przez niektóre źródła błędnie nazywaną Kołonicami.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 56508
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 492 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
  6. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 91.
  7. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 388, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]