Kodyfikacja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kodyfikacja – termin przyjmuje kilka znaczeń: ogólne, prawnicze oraz lingwistyczne. W ujęciu ogólnym oznacza on zebranie lub ujęcie czegoś w spójny system określonych norm^[1], a także wynik tego działania^[2]. Jako termin prawniczy określa on proces jednorazowego połączenia dużego zespołu przepisów prawnych w jednolity, usystematyzowany zbiór, z którego można interpretować podstawowe normy danej gałęzi prawa. Zadaniem kodyfikacji jest uporządkowanie wszystkich norm tworzących daną gałąź prawa. Natomiast w lingwistyce terminem tym określa się starania mające na celu formalne unormowanie jakiegoś języka^[3] oraz samo ujęcie normy językowej w różnego rodzaju poradnikach^[2] (zob. kodyfikacja językowa).

Zobacz też

Przypisy

↑ kodyfikacja. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. sjp.pwn.pl. [dostęp 2018-11-08].
↑ ^a ^b kodifikácia [online], Encyclopaedia Beliana, marzec 2017 [zarchiwizowane z adresu 2019-11-17] (słow.).
↑ EinarE. Haugen EinarE., The Implementation of Corpus Planning: Theory and Practice, [w:] JuanJ. Cobarrubias, Joshua A.J.A. Fishman, Progress in Language Planning: International Perspectives, Walter de Gruyter, 1994, s. 271–272, ISBN 978-3-11-082058-4 (ang.).

Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.

[sjp-1] yfikacja. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. sjp.pwn.pl. [dostęp 2018-11-08].

[:12-2] kodifikácia [online], Encyclopaedia Beliana, marzec 2017 [zarchiwizowane z adresu 2019-11-17] (słow.).

[rellis-3] EinarE. Haugen EinarE., The Implementation of Corpus Planning: Theory and Practice, [w:] JuanJ. Cobarrubias, Joshua A.J.A. Fishman, Progress in Language Planning: International Perspectives, Walter de Gruyter, 1994, s. 271–272, ISBN 978-3-11-082058-4 (ang.).

[1]

[2]

[3]