Kolej jednoszynowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kolej jednoszynowa – kolej szynowa, w której pojazdy poruszają się po jednej szynie. Szyna jest najczęściej prowadzona ponad ziemią na specjalnej estakadzie. Estakada z reguły pełni również funkcję trzeciej szyny. Najpopularniejszym systemem jednoszynowym jest belka żelbetowa o szerokości 60–90 cm, po której wagon przejeżdża okrakiem, utrzymując się dzięki kołom stykającym się zarówno z powierzchnią górną, jak i boczną szyny. Specyficzną odmianą kolei jednoszynowej jest kolej wisząca, używana głównie w transporcie wewnątrzzakładowym.
- Jedna z kolei Lartigue’a
- Chiba
- Tokyo Monorail
- Kuala Lumpur Monorail