Komiliton – Wikipedia, wolna encyklopedia

Komiliton (łac. commilitio „towarzysz broni” oraz commilitium „wspólnota” i „towarzystwo broni”) – w czasach antycznych popularny zwrot grzecznościowy rzymskich legionistów, od XVI wieku, udokumentowany w języku studenckim określenie współstudentów i kolegów ze studiów. Pojęcie stosowane zarówno względem studentów tego samego lub innego fakultetu oraz tego samego lub innego semestru nauki. Od XX wieku pojawia się czasem forma: komilitonka.

To militarystyczne pojęcie stania po tej samej stronie barykady, pojawiło się najpierw na niemieckojęzycznych uniwersytetach, gdzie często dochodziło do konfliktów pomiędzy uniwersytetami a lokalnymi władcami. Pojęcie ma korzenie również w dawnym związkowym charakterze uniwersytetów – bursy.

W krajach niemieckojęzycznych słowo komiliton jest nadal powszechnie używane i oznacza szerszy krąg kolegów ze studiów.

Słownik wyrazów obcych Władysława Kopalińskiego uznaje to słowo za przestarzałe. Rzeczywiście per komiliton zwracają się do siebie już nieliczni studenci w Polsce. „Komilitonie!” – często usłyszymy obecnie wśród korporacji akademickich, gdzie znaczenie „wspólnota” i „towarzystwo broni” jest wciąż bardzo aktualne.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]