Komitet Kontaktowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Komitet Kontaktowy – komitet koordynujący działalność ukraińskiej mniejszości w Polsce, działający w latach 1937–1939 we Lwowie.

Miał być on również przeciwwagą dla działalności Ukraińskiego Zjednoczenia Narodowo-Demokratycznego.

W skład Komitetu wchodzili:

• Dmytro Łewyckyj i Wołodymyr Kuźmowycz (z ramienia wewnętrznej opozycji z UNDO (tzw. grupy "Diła"))
• Dmytro Palijiw i Stepan Wołyneć (Front Jedności Narodowej)
• Matwij Stachiw i I. Kostiuk (Ukraińska Partia Socjalistyczno-Radykalna)
• Milena Rudnycka i Ołena Szeparowycz (Związek Ukrainek razem z Drużyną Kniahini Olhy)
• Wołodymyr Starosolśkyj (Ukraińska Partia Socjal-Demokratyczna)
• Osyp Nazaruk (grupa "Nowoj Zorii")

Chociaż Komitet był organizacją konspiracyjną i nie występował oficjalnie, jego postanowienia wykonywały solidarnie wszystkie reprezentowane w nim środowiska, wraz z kontrolowaną przez nie prasą.