Komnata – Wikipedia, wolna encyklopedia
Komnata (wł. caminata – izba z piecem[1]) – do XVI wieku termin stosowany do określenia izby mieszkalnej lub pokoju ogrzewanego kominkiem, najczęściej w odniesieniu do wnętrz zamkowych i pałacowych, obecnie w odniesieniu do sal reprezentacyjnych i pokoi mieszkalnych znajdujących się na zamkach, w pałacach, dworach z czasu gotyku i renesansu. Są to wnętrza urządzone z przepychem, o bogato dekorowanych ścianach i sufitach[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ komnata, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-08-09] .
- ↑ Witold Szolginia: Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich. Architektura i Budownictwo. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1982, s. 170. ISBN 83-204-0291-3.