Sopot Festival 1961 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sopot Festival 1961 – 1. edycja festiwalu muzycznego odbywającego się w Sopocie. Festiwal został zorganizowany 25–27 sierpnia 1961 roku w Hali Stoczni Gdańskiej w Gdańsku. Pomysłodawcą konkursu był ówczesny dyrektor działu muzyki rozrywkowej Polskiego Radia – Władysław Szpilman, który współorganizował koncerty wraz z Szymonem Zakrzewskim z Polskiej Agencji Artystycznej Pagart^[1].

Konkurs, który prowadzili Irena Dziedzic, Zofia Słaboszewska, Lucjan Kydryński i Mieczysław Voit^[1], wygrał reprezentant Szwajcarii Jo Roland z utworem „Nous deux”, za który otrzymał łącznie 84 punkty.

Festiwal odbył się od 25 do 27 sierpnia i został podzielony na trzy dni koncertowe. Pierwszego dnia rozegrano konkurs dla polskich wykonawców, drugiego – konkurs dla międzynarodowych artystów, a trzeciego zostały ogłoszone wyniki i odbył się koncert galowy^[2] Piosenka nie zna granic. Podczas wszystkich trzech koncertów zagrały dwie orkiestry Polskiego Radia: Mała Symfoniczna pod dyrekcją Stefana Rachonia oraz Taneczna pod dyrekcją Edwarda Czernego^[1].

Pierwszy dzień festiwalu odbył się 25 sierpnia 1961, wystąpiło wówczas dziesięciu polskich wykonawców^[3]. Wyróżnienie otrzymali zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategoriach Nagroda za dzieło i Nagroda za interpretację^[4]. Nagrodę w obu kategoriach zdobyła Irena Santor za utwór „Embarras” autorstwa Jerzego Wasowskiego i Jeremiego Przybory^[4]. Koncert poprowadzili Irena Dziedzic i Mieczysław Voit^[2].

Drugi dzień festiwalu odbył się 26 sierpnia 1961, wystąpili wówczas reprezentanci 17 krajów^[3]. Wyróżnienie otrzymali zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategoriach Nagroda za dzieło i Nagroda za interpretację. W pierwszej kategorii nagrodę otrzymał reprezentant Szwajcarii – Jo Roland za utwór „Nous deux”, natomiast w drugiej – reprezentantka Danii, Birthe Wilke^[4]. Koncert konkursowy poprowadzili Zofia Słaboszowska i Lucjan Kydryński, który następnego dnia poprowadził także koncert galowy z Ireną Dziedzic^[2].

Lp.	Kraj	Język	Wykonawca	Tytuł	Miejsce	Punkty
1	RFN	niemiecki	Ralph Bendix	„Nimm mich bitte mit”	4	44
2	Włochy	włoski	Silvano Bettazi	„E buio”	13	5
3	Węgry	węgierski	János Breitner	„Almodozas”	8	21
4	Norwegia	norweski	Nora Brockstedt	„Sommer i palma”	2	68
5	Meksyk	hiszpański	Helia Casanovas	„El arreo”	14	4
6	Francja	francuski	Nadine Claire	„Mon menage a moi”	11	12
7	Grecja	grecki	Zoe Couroucli	„O kapetanios o polios”	10	13
8	Wielka Brytania	angielski	Pauline Darrol	„Some Day My Heart Will Awake”	11	12
9	Szwecja	szwedzki	Inger Lindblath	„Sommarnat”	12	9
10	Finlandia	fiński	Ritua Mustonen	„Jossain meren rannalla”	11	12
11	Jugosławia	serbsko-chorwacki	Olga Nikolić	„Itsi, bitsi, petit bikini”	9	19
12	Rumunia	rumuński	Nicolae Nițescu	„Un cîntec de dragoste”	7	22
13	Austria	niemiecki	Fred Perry	„Du bist überall”	5	29
14	Czechosłowacja	czeski	Jiří Přichystal	„Stara reka”	6	27
15	Szwajcaria	francuski	Jo Roland	„Nous deux”	1	84
16	NRD	niemiecki	Barbel Wachholz	„Damals”	3	63
17	Dania	duński	Birthe Wilke	„Jamaica”	9	19

Sędziowie przyznali nagrody w dwóch kategoriach Nagroda za dzieło i Nagroda za interpretację^[4]. W skład międzynarodowej komisji jurorskiej oceniającej występy w półfinale i finale widowiska weszli^[5]:

•  Finlandia: Jaako Borg
•  Polska: Bronisław Brok, Wojciech Matlakiewicz, Władysław Szpilman i Walery Jastrzębiec
•  Czechosłowacja: Karel Berman
•  Szwajcaria: Louis Rey (przewodniczący)
•  Bułgaria: Jarda Kondałow
•  NRD: Karl Heinz Wenzel
•  RFN: Günter Krenz
•  Jugosławia: Davorin Županič

		Głosy w finale
		Punkty
Uczestnicy konkursu	RFN	44	5	7	7	5	7	–	12	1
	Włochy	5	–	–	2	–	–	3	–	–
	Węgry	21	3	3	6	–	4	–	–	5
	Norwegia	68	8	10	8	8	8	10	8	8
	Meksyk	4	–	–	–	–	3	1	–	–
	Francja	12	10	2	–	–	–	–	–	–
	Grecja	13	–	–	–	2	1	5	2	3
	Wielka Brytania	12	2	1	1	1	2	2	1	2
	Szwecja	9	1	–	–	4	–	–	4	–
	Finlandia	12	–	–	–	12	–	–	–	–
	Jugosławia	19	–	–	–	–	–	7	–	12
	Rumunia	22	–	4	–	3	–	6	3	6
	Austria	29	4	–	5	–	6	4	6	4
	Czechosłowacja	27	–	5	12	–	5	–	5	–
	Szwajcaria	84	12	12	10	8	10	12	10	10
	NRD	63	7	8	7	7	12	8	7	7
	Dania	19	6	–	4	6	–	–	3	–
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występowania.