Konserwa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Puszka po otwarciu ręcznym nożykiem do konserw

Konserwa – potoczne określenie produktu żywnościowego w puszce, słoju lub plastikowym pojemniku, charakteryzującego się wydłużonym okresem przydatności do spożycia. Trwałość produktów zapewnia proces sterylizacji oraz szczelność opakowania chroniąca przed dostępem powietrza i zanieczyszczeń. Do niektórych produktów dodawane są także chemiczne środki konserwujące, np. azotan sodu lub azotan potasu w przetworach mięsnych[1].

Konserwa z wołowiną (PRL, lata 80 XX w.)

Produkty konserwowane w puszkach wprowadził francuski browarnik Nicolas Appert[2], zwycięzca konkursu na sposób konserwowania żywności zorganizowany przez Napoleona. Appert wykorzystał do tego celu opakowanie szklane[1]. Wraz z Anglikiem, Peterem Durandem opatentował pomysł, który następnie kupiła firma Donkin, Hall and Gamble[1]. W 1810 założyła ona zakłady puszkujące żywność i od 1831 puszkowaną żywność można było zakupić w londyńskich sklepach.

W 1858 Ezra Warner skonstruował otwieracz do konserw[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Konserwy - czy jedzenie z puszek jest zdrowe ?. [w:] odżywianie.info [on-line]. 2015-05-19. [dostęp 2017-12-18].
  2. Randy Alfred: Nov. 17, 1749: Father of Modern Canning Born. Wired, 2010-11-17. [dostęp 2010-11-17]. (ang.).
  3. Dobrze zakonserwowana historia. [w:] Radio Opole [on-line]. 2011-10-26. [dostęp 2017-12-18].