Konwent San Marco we Florencji – Wikipedia, wolna encyklopedia

Muzeum św. Marka
Museo di San Marco
	; Widok na Muzeum św. Marka
Państwo	Włochy
Miejscowość	Florencja
	Położenie na mapie Włoch Muzeum św. Marka
	Położenie na mapie Toskanii Muzeum św. Marka
	Położenie na mapie Florencji Muzeum św. Marka
	43°46′41,71″N 11°15′33,20″E/43,778253 11,259222
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Muzeum św. Marka (wł. Museo di San Marco) znajduje się we Florencji w kompleksie dominikanów San Marco. Kompleks składa się z klasztoru i kościoła.

Historia klasztoru

Klasztor trafił w posiadanie zakonników w 1434 roku z rąk papieża Eugeniusza IV. Wówczas był to stary i zniszczony budynek klasztorny z XII wieku, należący do zakonników św. Sylwestra. Pierwszą modernizację klasztoru zlecił Cosimo de’ Medici, włoskiemu architektowi i rzeźbiarzowi Michelozziemu. Prace trwały w latach 1437 – 1452^[1].

W XVI wieku pod kierunkim Giambolognego przeprowadzono kolejny remont i rozbudowę. W 1678 roku wnętrze zostało odnowione przez Piera Francesca Silvaniego a w 1780 roku istniejąca do dziś fasadę przebudował Gioacchino Pronti.

Klasztor i muzeum

W klasztorze (obecnie muzeum) w XV wieku mieszkał słynny dominikanin i malarz Fra Angelico oraz kaznodzieja Girolamo Savonarola.

W 1808 roku na czas wojen napoleońskich dominikanie opuścili klasztor. W 1866 roku budynek przeszedł w posiadanie państwa i zakon musiał ponownie opuścić klasztor.

W części budynku wokół tzw. krużganka świętego Antoniego otworzono Museo di San Marco. Wejście do muzeum ozdobione jest freskami Bernardino Poccetti z XVI i XVII wieku. W zbiorach muzea znajdują się freski Fra Angelico oraz obrazy tablicowe Fra Bartolomea.

Muzeum wystawia również prace innych artystów m.in. Domenico Ghirlandaio, Alessio Baldovinetti i Giovanni Antonio Sogliani

Sala biblioteczna

W murach klasztoru znajduje się biblioteka, powstała w 1444 roku. W epoce renesansu za panowania Wawrzyńca Wspaniałego organizowano w niej spotkania florenckich humanistów na których bywał m.in. Giovanni Pico della Mirandola. Przez salę biblioteczną przechodzi ciąg smukłych kolumn z jońskimi głowicami na których spoczywają arkady oddzielające beczkowato sklepiony korytarz środkowy od obydwu krzyżowo sklepionych korytarzy bocznych. Biblioteka była pierwszą^[2] w Europie publiczną biblioteką i służyła mnichom jako scriptorium. W zbiorach bibliotecznych prócz wielu oryginalnych XV-wiecznych rękopisów przechowywane są również manuskrypty kaznodziei Girolamo Savonaroli.

Dormitorio di San Marco

Dormitorio di San Marco jest kompleksem cel w których mieszkali mnisi. Ich cele i korytarze zostały ozdobione przez freski Fra Angelico i jego uczniów. Do najbardziej znanych są freski Zwiastowania i Noli me tangere.

Obrazy i freski znajdujące się w muzeum

Obraz ołtarza głównego – Fra Angelico, 1438–1443, tempera na drewnie 220 × 227 cm
Zdjęcie z krzyża – Fra Angelico, ok. 1436-1440, deska 176 × 185 cm
Zwiastowanie – Fra Angelico, 1450, fresk, 230 × 297 cm
Noli me tangere – Fra Angelico, 1450, fresk 166 × 125 cm (cela nr 1)
Koronacja Maryi – Fra Angelico, 1441, fresk 171 × 151 cm (cela 9)
Hołd Trzech Króli - Fra Angelico, Benozzo Gozzoli, 1440, fresk 175 × 357 cm (cela 39)
Ukrzyżowanie, Fra Angelico, 1450, fresk 196 × 199 (cela 42)

Przypisy

↑ Tim Jepson: Przewodnik National Geographic - Włochy. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2002, s. 228. ISBN 83-88132-80-6.
↑ Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia - Florencja i Toskania. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2009, s. 97. ISBN 978-83-7575-692-0.

Bibliografia

Ralf C. Wirtz Sztuka i architektura Florencji, wyd h.f. ullmann, 2005 ISBN 978-3-8331-2302-3

[1] Tim Jepson: Przewodnik National Geographic - Włochy. Warszawa: G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2002, s. 228. ISBN 83-88132-80-6.

[2] Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia - Florencja i Toskania. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2009, s. 97. ISBN 978-83-7575-692-0.

[1]

[2]