Korczyk przejściowiec – Wikipedia, wolna encyklopedia

	Eosentomon transitorium
	Berlese, 1908
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	skrytoszczękie
Podgromada	pierwogonki
Rząd	Eosentomata
Rodzina	Eosentomidae
Podrodzina	Eosentominae
Rodzaj	Eosentomon
Gatunek	Eosentomon transitorium
Synonimy
	Eosentomon ribagai Berlese, 1909; Eosentomon silvestrii Rimsky-Korsakow, 1911;
	Eosentomon ribagai Berlese, 1909; Eosentomon silvestrii Rimsky-Korsakow, 1911;

Korczyk przejściowiec^[1] (Eosentomon transitorium) – gatunek pierwogonka z rzędu Eosentomata i rodziny Eosentomidae.

Taksonomia

Gatunek opisany został w 1908 roku przez Antonia Berlese jako jeden z pierwszych odkrytych pierwogonków^[2]^[3]^[4] i ustanowiony typowym dla rodzaju Eosentomon^[5]. Gatunek ten był w pierwszej połowie XX w., podobnie jak inne Eosentomon często mylnie oznaczany, w związku z czym wątpliwe są choćby dane faunistyczne i synonimizacje z tego okresu. Redeskrypcji gatunku dokonali dopiero Søren Ludvig Tuxen w 1964 oraz Andrzej Szeptycki w latach 1984-86^[4].

Występowanie

Gatunek prawdopodobnie występuje w całej Europie i Afryce Północnej jednak wiele danych wymaga potwierdzenia^[4]. Fauna Eurpaea podaje jego występowanie jako pewne w Austrii, Czechach, Estonii, Niemczech, Łotwie, Polsce, Słowacji, Ukrainie i Włoszech. Natomiast jako wątpliwe określone zostały tam dane o jego występowaniu na Balearach, w Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Danii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Islandii, Irlandii, Korsyce, Norwegii, Rosji, Rumunii, Sardynii, Szwajcarii, Szwecji, Węgrzech i Wielkiej Brytanii^[6].

Przypisy

↑ Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalne, systematyki i filogenezy. Wyd. 3. Warszawa: PWN, 2005, s. 558.
↑ A. Berlese. Nuovi Acerentomidi. „Redia”. 5, s. 16–19, 1908.
↑ Günter Pass, Nikolaus Urban Szucsich. 100 years of reaserch on the Protura: many secrets still retained. „Soil Organisms”. 83 (3), s. 309-334, 2011.
↑ ^a ^b ^c Andrzej Szeptycki: Catalogue of the World Protura. Kraków: Wydawnictwa Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, 2007, s. 161-163.
↑ Joel Hallan, Ernest C. Bernard (koord.): Synopsis of the described Protura of the World: Eosentomidae. [dostęp 2013-12-17].
↑ Julia Shrubovych (koord.): Fauna Europaea ver. 2.6.2. [dostęp 2013-12-20].

[Jura-1] Czesław Jura: Bezkręgowce. Podstawy morfologii funkcjonalne, systematyki i filogenezy. Wyd. 3. Warszawa: PWN, 2005, s. 558.

[Berlese-2] A. Berlese. Nuovi Acerentomidi. „Redia”. 5, s. 16–19, 1908.

[Pass&Szucsich-3] Günter Pass, Nikolaus Urban Szucsich. 100 years of reaserch on the Protura: many secrets still retained. „Soil Organisms”. 83 (3), s. 309-334, 2011.

[a-4] Andrzej Szeptycki: Catalogue of the World Protura. Kraków: Wydawnictwa Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, 2007, s. 161-163.

[t-5] Joel Hallan, Ernest C. Bernard (koord.): Synopsis of the described Protura of the World: Eosentomidae. [dostęp 2013-12-17].

[fe-6] Julia Shrubovych (koord.): Fauna Europaea ver. 2.6.2. [dostęp 2013-12-20].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]