Korosteszów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Korosteszów
Коростишів
Ilustracja
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 żytomierski

Data założenia

1495

Prawa miejskie

1779

Burmistrz

Iwan Kochan

Powierzchnia

9,74 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


25 084[1]

Nr kierunkowy

+380 4130

Kod pocztowy

12500

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Korosteszów”
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego
Mapa konturowa obwodu żytomierskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Korosteszów”
Ziemia50°19′07″N 29°03′33″E/50,318611 29,059167
Strona internetowa

Korosteszów (ukr. Коростишів) – miasto na Ukrainie w obwodzie żytomierskim, nad Teterowem. Siedziba rejonu i ośrodek przemysłu spożywczego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1602 roku Adam Olizar ufundował tu pierwszy kościół katolicki i zbudował zamek. Od marca 1664 roku w rejonie miejscowości rozłożyła się na leżach zimowych armia koronna pod dowództwem Stefana Czarnieckiego. W 1777 roku król Stanisław August Poniatowski obdarował miasteczko przywilejem zwiększającym do ośmiu prawo urządzania jarmarków w ciągu roku. W XIX wieku Gustaw Olizar wzniósł tu zabudowania kuracyjne.

Leży w rejonie określanym dawniej ze względu na malowniczość rzeki Tetery jako Szwajcaria poleska.

Siedziba dawnej gminy Korosteszów(inne języki) w powiecie radomyskim a od roku 1919 w czarnobylskim guberni kijowskiej.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lipcu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 2000 osób. We wrześniu 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[2].

W 1989 liczyła 28 046 mieszkańców[3].

W 2013 liczyła 25 817 mieszkańców[4].

Urodzeni w Korosteszowie

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.29
  2. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1538.
  3. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  4. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]