Kotań – Wikipedia, wolna encyklopedia
wieś | |
Cerkiew w Kotani | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna | 13 |
Kod pocztowy | 38-232[4] |
Tablice rejestracyjne | RJS |
SIMC | 0355341[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu jasielskiego | |
Położenie na mapie gminy Krempna | |
49°31′14″N 21°28′46″E/49,520556 21,479444[1] |
Kotań (j. łemkowski Котань) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Krempna[5][6].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Miejscowość w Beskidzie Niskim, nad Wisłoką, w otoczeniu zalesionych wzgórz Magurskiego Parku Narodowego. Wzmianki o wsi pochodzą z 1581 r., gdy należała ona do starostwa bieckiego.
Znajduje się tu Ośrodek Rekolekcyjno-Wypoczynkowy Diecezji Rzeszowskiej.
We wsi znajduje się dawna cerkiew greckokatolicka pw. Świętych Kosmy i Damiana pełniąca obecnie rolę kościoła filialnego parafii św. Maksymiliana Kolbe w Krempnej.
Szlaki piesze
[edytuj | edytuj kod]- Mrukowa – Kaplica pod Trzema Kopcami – Kotań – Przełęcz Hałbowska – Krempna
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 59608
- ↑ Wieś Kotań w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-14] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-14].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 522 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Kotań, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 491 .