Króliki (miniserial) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Króliki
Rabbits
Gatunek

horror, sitcom

Kraj produkcji

USA

Oryginalny język

Angielski

Główne role

Naomi Watts, Scott Coffey, Laura Harring, Rebekah Del Rio

Liczba odcinków

9 (wersja oryginalna)

Liczba serii

1

Produkcja
Reżyseria

David Lynch

Scenariusz

David Lynch

Muzyka

Angelo Badalamenti

Czas trwania odcinka

50 minut (wersja oryginalna)

Kąt kamery

90 stopni

Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji

USA

Data premiery

2002

Stacja telewizyjna

brak (opublikowane w internecie)

Strona internetowa

Króliki (ang. Rabbits) – amerykański miniserial z 2002 w reżyserii Davida Lyncha. Produkcja gatunkowo najbardziej zbliżona jest do horroru, jednak Lynch określił ją jako dziewięcioodcinkowy sitcom. Muzykę skomponował Angelo Badalamenti.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Serial przedstawia historię trzech królików, które z postury, ubioru i zachowania przypominają ludzi. Bohaterami są dwa króliki żeńskie ubrane w szlafrok i sukienkę, nazywane Suzie i Jane, oraz jeden męski, noszący garnitur, o imieniu Jack. Akcja rozgrywa się tylko w jednym pomieszczeniu – w salonie pewnego domu w mieście w którym ciągle pada deszcz. Z przodu po prawej stronie ekranu stoi kanapa i lampa, zaś po lewej z tyłu deska do prasowania, a z przodu po lewej drzwi wejściowe i telefon. Układ sceny w „Królikach” przedstawiony został podobnie jak w teatrze, gdzie są trzy ściany, „czwartą” natomiast stanowią widzowie. Kamera skierowana jest przez większość czasu na całość planu. Tylko w jednym momencie następuje zbliżenie kamery. Dialogi głównych postaci są nielogiczne i wydają się momentami w niewielkim stopniu korelować ze sobą, lub być umieszczone nie w tych miejscach w jakich być powinny. Frazy wypowiadane przez króliki często się powtarzają. W przerwach pomiędzy niektórymi dialogami, oraz przy wchodzeniu Jacka przez drzwi wejściowe następują salwy śmiechu w tle, co jest charakterystyczne dla sitcomów. Lynch wykorzystał również długie pauzy typowe dla teatru absurdu. W dwóch momentach pojawia się w obłoku czerwona jednooka postać przemawiająca do bohaterów w niezrozumiałym języku. Ponadto każdy z królików wygłasza monolog, opowiadając w nim swoją historię. Podczas monologów w prawym górnym rogu zapala się zapałka. Akcja rozgrywa się powoli, ale posiada swoje punkty kulminacyjne, jak na przykład dzwoniący telefon, czy też pukanie do drzwi. Ważnym elementem budującym atmosferę w „Królikach” jest również oświetlenie.

Dodatkowe informacje

[edytuj | edytuj kod]
  • „Króliki” początkowo zostały opublikowane w internecie na osobistej stronie Lyncha, ale później wydano je w wersji DVD.
  • Wersja oryginalna całości trwa 50 minut, natomiast na płycie DVD serial jest o 7 minut krótszy.
  • Scenografia do „Królików” została wykorzystana w jednej ze scen późniejszego filmu Lyncha pod tytułem „Inland Empire”.
  • Podczas śpiewanego monologu Jane, Laurę Harring zastąpiła Rebekah Del Rio.
  • David Lynch wybudował scenografię na terenie swojego ogrodu przy swoim domu na Hollywood Hills.
  • Wszystkie aktorki grające w „Królikach” występowały w poprzednim filmie Lyncha pod tytułem „Mulholland Drive”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]