Krówski Żleb – Wikipedia, wolna encyklopedia
Krówski Żleb – żleb na południowo-wschodnich, opadających do Doliny Kondratowej stokach Giewontu w Tatrach Zachodnich. Jego górny koniec znajduje się w dolnej części łąk Wielkiego Upłazu pod środkową częścią Długiego Giewontu. Żleb opada w kierunku południowo-wschodnim i uchodzi na Polanę Kondratową[1].
Krówski Żleb jest jednym z sześciu nazwanych żlebów opadających z masywu Giewontu do Doliny Kondratowej. W kierunku od zachodu na wschód są to: Kurski Żleb, Świński Żleb, Koński Żleb, Krówski Żleb, Suchy Żleb, Urwany Żleb. Żleby te stanowią najdogodniejsze dojście z dna Doliny Kondratowej pod grań Giewontu, gdyż przez lawiny ogołocone są z chaszczy. Kurski Żleb jest wśród nich największy. Co roku schodzą nim olbrzymie lawiny, szczególnie wiosną, gdy śnieg jest mokry. Powyżej żlebu istnieje wielkie pęknięcie terenu[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .
- ↑ Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 978-83-7104-002-3, OCLC 749766988 .