Krystian Kiełb – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krystian Kiełb
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1971
Wrocław

Pochodzenie

polskie

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, teoretyk muzyki, pedagog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Krystian Michał Kiełb (ur. 30 kwietnia 1971 we Wrocławiu) – polski kompozytor, teoretyk muzyki i pedagog muzyczny; rektor Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w kadencjach 2008–2012, 2012–2016, 2020–2024 i 2024–2028; profesor sztuk muzycznych[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Na Akademii Muzycznej we Wrocławiu uzyskał dyplomy w zakresie kompozycji i teorii muzyki. Uzyskiwał kolejne stopnie naukowe z zakresu nauk o sztukach pięknych, a w 2014 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych[1].

Jest autorem kompozycji orkiestrowych i solowych, a także muzyki do sztuki teatralnej Czekając na Don Kichota w reżyserii Jacka Głomba. Jako wykładowca akademicki doszedł do stanowiska profesora nadzwyczajnego na macierzystej uczelni. Wszedł w skład rady programowej Dolnośląskiego Festiwalu Nauki. W latach 1999–2005 pełnił funkcję prorektora Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W 2008 i w 2012 wybierany na stanowisko rektora tej uczelni, pełnił tę funkcję do 2016. W 2020 został wybrany na stanowisko rektora po raz trzeci[2], a w 2024 – po raz czwarty[3].

W 2019 został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji[4].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Jest laureatem nagród, wyróżnień i odznaczeń państwowych. W 2016 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[5]. Otrzymał Brązowy (2006)[6], Srebrny (2012)[7] i Złoty (2021)[8] Krzyż Zasługi.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Twórczość kompozytorska Krystiana Kiełba obejmuje różnorodne gatunki i formy muzyki instrumentalnej, wokalnej i wokalno-instrumentalnej. Jego kompozycje miały prawykonania i liczne wykonania w kraju i za granicą, w tym m.in. w Niemczech, Austrii, Czechach, Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji, USA. Utwory Krystiana Kiełba prezentowano na festiwalach muzycznych, w ramach kursów interpretacji, konkursów wykonawczych, także jako pozycje obowiązkowe, ponadto weszły do programu instytucji artystycznych.

Ważniejsze kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

Utwory orkiestrowe

  • Equale – sekwencje symfoniczne na wielką orkiestrę symfoniczną (1997)
  • Tetrada na orkiestrę symfoniczną (2003)
  • Epitafium. Andrzej Panufnik in memoriam na orkiestrę symfoniczną (2006)
  • Pentagram na orkiestrę symfoniczną (2006)
  • Furioso – szkic neoklasyczny na orkiestrę smyczkową (1994)
  • Sinfonietta – na orkiestrę smyczkową (1997)
  • Presto ardente – na orkiestrę smyczkową (1997)
  • Phantasma – na orkiestrę smyczkową (2002)
  • Trzy liryki – na sopran, fortepian i orkiestrę smyczkową (1993, 2003)
  • Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową (2003)
  • Mortis Causa na altówkę, fortepian i orkiestrę smyczkową (2009)
  • In Aeternum... 310311 na orkiestrę (2011)

Utwory kameralne

  • Liryki Łacińskie – cykl pieśni na mezzosopran i zespół instrumentalny do tekstów Owidiusza (1993)
  • Antymuzyka – cykl na kwartet smyczkowy (1994)
  • Opętanie – na kwartet smyczkowy (1994)
  • Trio stroikowe (1994)
  • Strukturokształty – quodlibet dla trzech wykonawców (1994)
  • Nam desunt vires – pieśń na sopran i fortepian do tekstu Owidiusza (1993/1995)
  • Karmiłem czarne kruki – pięć pieśni na tenor solo, kontrabas i fortepian do tekstów Tomasza Jedza (1995)
  • Wszystkie śmierci moje – deklamacyjny dramat kameralny w trzech epizodach na niski głos recytujący, sopran solo, wiolonczelę, kontrabas, fagot i perkusję do tekstów Haliny Poświatowskiej (1997)
  • Przeznaczenie – trzy pieśni na baryton solo i fortepian do słów Haliny Poświatowskiej (2000)
  • Resonet in laudibus – na zespół wokalny do anonimowego tekstu łacińskiego (2001)
  • Aforyzmy dziecięce – trzy miniatury na wiolonczelę i fortepian (2002)
  • Wyznanie – pieśń na sopran i fortepian do tekstu Stanisława Balińskiego (2002)
  • Przebłyski – cykl pieśni na sopran i fortepian do tekstów poetów niemieckich (2002)
  • De brevitate vitae – trzy pieśni na sopran i fortepian do słów Lucjusza Anneusza Seneki (2003)
  • Ars vitae – trzy pieśni na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża (2003)
  • Myśli – trzy epigrafy na tenor i klawesyn do słów Angelusa Silesiusa (2006)
  • Epipháneia – pieśń na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża (2007)
  • Homo mysticus – pięć epigrafów na tenor i fortepian do słów Angelusa Silesiusa (2007)
  • Pałac pustki – pieśń na sopran i fortepian do słów Ewy Sonnenberg (2008)
  • Tadeosiana – pieśń na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża. Tadeusz Luty Ad Honores (2008)
  • Entre Nous... 280808 – sześć pieśni na sopran i fortepian do słów Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej (2009)

Utwory na instrument solo

  • Szkice sonatowe – na fortepian (1993)
  • Sonata fortepianowa (1994)
  • Tritonos – cykl na fortepian preparowany (1995)
  • Struktury I – na organy solo (1998)
  • Struktury II – na organy solo (1999)
  • Struktury – na fortepian (1999)
  • Entrada Festiva – na organy solo (2000)
  • Symfonia kameralna – na perkusję solo (2000)
  • Hejnał – na trąbkę solo (2001)
  • Struktury III B-A-C-H – na organy solo (2004)
  • Entropě – na kontrabas solo (2007)
  • Aeras – szkice aforystyczne na skrzypce solo (2008)
  • M.F. 150413 – na fortepian solo (2013)
  • Modus na fortepian solo (2015)
  • Pars pro totona wiolonczelę solo (2015)
  • Sonorisna organy solo (2016)
  • cykle miniatur na instrumenty solowe

Utwory oratoryjne

  • Pomiędzy miłość i śmierć – rapsod dramatyczny na cztery głosy solowe, recytatora, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną do tekstów Haliny Poświatowskiej (1995)

Muzyka teatralna

  • Czekając na Don Kichota – muzyka do spektaklu według scenariusza i w reżyserii Jacka Głomba (1992)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Prof. dr hab. Krystian Michał Kiełb, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-03-22].
  2. Prof. Krystian Kiełb nowym rektorem Akademii Muzycznej. wroclaw.pl, 14 maja 2020. [dostęp 2020-05-15].
  3. Rektor. amuz.wroc.pl. [dostęp 2024-09-13].
  4. Lista kandydatów wybranych na członków RDN, odrębna dla każdej dyscypliny, zawierająca nazwiska i imiona wybranych kandydatów wraz z nazwami podmiotów ich zgłaszających. konstytucjadlanauki.gov.pl. [dostęp 2019-05-25].
  5. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-18)].
  6. M.P. z 2006 r. nr 67, poz. 688.
  7. M.P. z 2013 r. poz. 117.
  8. M.P. z 2021 r. poz. 1017.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]