French
DeutschKrystyn z Kozichgłów – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Lis | |
| Rodzina | Lisowie, Giebułtowscy |
|---|---|
| Ojciec | Mściwój z Kwiliny |
| Żona | Katarzyna Borkówna |
| Dzieci | Krystyn II (Krystyn młodszy) |
Krystyn z Koziegłów (Krystyn "starszy" z Koziegłów lub Krystyn (I) z Koziegłów) herbu Lis (zm. 1417) – starosta kolski 1383, kasztelan sądecki w latach 1386–1417, sędzia generalny sądecki 1397–1417[1].
Początkowo związany z nieformalnym stronnictwem "Panów krakowskich", następnie przeszedł do stronnictwa dworskiego Władysława Jagiełły i często towarzyszył królowi w podróżach[1][2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem podkomorzego krakowskiego Mściwoja z Kwiliny. Jego debiut polityczny przypadł na okres bezkrólewia po śmierci króla Ludwika Węgierskiego, kiedy to w roku 1383 w czasie wojny domowej w Wielkopolsce wraz ze Ściborem ze Ściborzyc oraz Janem Hoswaldi z Płomykowa najechali dobra należące do arcybiskupa Bodzanty, tj. Turek i Grzegorzew[1]. W roku 1384 Krystyn starszy brał czynny udział w zjeździe w Radomsku. W 1387 roku uczestniczył w podróży na Litwę[1].
15 lipca 1410 r. Krystyn dowodził czterdziestą drugą chorągwią w bitwie pod Grunwaldem. Chorągiew ta wystawiona była jego własnym kosztem z jego herbem Lis na sztandarze. Krystyn był sygnatariuszem aktu unii wileńsko-radomskiej w 1401 roku, a w roku 1413 unii horodelskiej, gdzie przyjął do swojego herbu Lis kasztelana trockiego Sunigałłę.
Do jego majątków należała tenuta kolska oraz klucze dóbr skupionych wokół zamku Koziegłowy, zamku Mirów oraz wsi Giebułtów koło Miechowa[3].
Żoną Krystyna z Koziegłów była Katarzyna Borkówna (1388-1416) wywodząca się z jednej z najbogatszych rodzin wśród krakowskiego mieszczaństwa, córka członka królewskiej rady i stolnika sandomierskiego Jana Borka.
Synem Krystyna starszego z Koziegłów był Krystyn II z Koziegłów (określany też jako Krystyn młodszy z Koziegłów).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Jacek Laberschek, Klientela Koziegłowskich i Giebułtowskich herbu Lis od schyłku XIV do końca XV wieku, „Kwartalnik Historyczny”, 1993 [dostęp 2023-08-08].
- ↑ https://rebus.us.edu.pl/bitstream/20.500.12128/922/1/Sperka_Szafrancowie_Koniecpolscy_Kozieglowscy.pdf
- ↑ Guerquin 1974 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bohdan Guerquin: Zamki w Polsce. Warszawa: Arkady, 1974, s. 198-200.
- Waldemar Bukowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, Cz. IV, zesz. 3, (Mieszczyński Staw - Mogilany), hasło: "Mirów". Kraków: Wydawnictwo Naukowe Societas Vistulana, 2011, s. 536-545. ISBN 978-83-61033-50-9.
- B. Śliwiński: Lisowie Krzelowscy w XIV-XV w. i ich antenaci: Studium genealogiczne, Gdańsk 1993.
- Tenże: Dziedzice Koziegłów. [w:] Siewierz, Czeladź, Koziegłowy. Studia i materiały i z dziejów Siewierza i księstwa siewierskiego, red. F. Kiryk, Katowice 1994, s. 259-277.
- J. Laberschek: Klientela Koziegłowskich i Giebułtowskich herbu Lis od schyłku XIV do końca XV wieku, Kwartalnik Historyczny, t. 100, z. 1, Warszawa 1991, s. 59-73.
- Tenże: W sprawie początków miasta Koziegłowy, Teki Krakowskie II, Kraków 1995, s. 113-122.