Kryształ molekularny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kryształ molekularny, kryształ cząsteczkowy – kryształ, w którym sieć krystaliczną tworzą dobrze zdefiniowane pojedyncze cząsteczki, powiązane słabymi oddziaływaniami międzycząsteczkowymi (np. siłami van der Waalsa), natomiast nie występują w nich wiązania jonowe lub wiązania kowalencyjne. Właściwości fizyczne zależą od siły tych oddziaływań. Wykazują niskie temperatury topnienia.

Można wyróżnić trzy grupy kryształów molekularnych:

• kryształy zestalonych gazów szlachetnych;
• kryształy prostych niejonowych związków nieorganicznych i pierwiastków (np. lód, zestalony dwutlenek węgla, azot, wodór, jod);
• kryształy niektórych niejonowych związków organicznych np. sacharoza.

Rodzajem kryształów molekularnych są też kryształy plastyczne.