Krzysztof Majchrowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
generał brygady MO | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1952–1990 |
Formacja | |
Jednostki | Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (1969–1990) |
Stanowiska |
|
Krzysztof Majchrowski (ur. 12 lutego 1929 w Stefanówce, zm. 9 października 2000 w Warszawie[1][2]) – funkcjonariusz organów bezpieczeństwa Polski Ludowej, generał brygady Milicji Obywatelskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Józefa i Jadwigi[3]. W 1952 rozpoczął służbę w Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego m. st. Warszawy. Początkowo pracował jako referent w Wydziałach IV i IX, a następnie w Referacie Ochrony przy Fabryce Wyrobów Precyzyjnych. W latach 1954–1956 kierował Referatami Wojskowymi i Grupami Operacyjnymi przy Fabryce Urządzeń Radiotechnicznych i Zakładach Radiowych T-3 i T-1.
Od 1962 pracował w Wydziale III Komendy Milicji Obywatelskiej dla m. st. Warszawy, gdzie pełnił funkcje starszego oficera operacyjnego. W 1963 ukończył Szkołę Oficerską SB. W 1965 awansowano go na kierownika grupy operacyjnej Komendy MO dla m. st. Warszawy. W 1969 przeszedł do pracy w Wydziale IV Departamentu III MSW, gdzie był inspektorem i starszym inspektorem, od 1979 zastępcą naczelnika, a w latach 1984–1985 naczelnikiem. Od 1985 pełnił funkcję wicedyrektora, a od 1987 dyrektora Departamentu III. W październiku 1988 Rada Państwa PRL nadała mu stopień generała brygady Milicji Obywatelskiej. Nominację otrzymał 11 października 1988 w Belwederze z rąk przewodniczącego Rady Państwa PRL gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego[4].
W latach 1989–1990 kierował Departamentem Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa MSW. W kwietniu 1990 odszedł na emeryturę.
Przez kilkadziesiąt lat pracy w resorcie był głównym specjalistą od rozpracowania środowiska literackiego i opozycji z nią związanej. Osobiście prowadził kilku agentów.
Obok Henryka Dankowskiego i Tadeusza Szczygła kierował akcją masowego niszczenia materiałów operacyjnych SB w okresie 1989–1990[5].
Zginął śmiercią samobójczą[2]. Został pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
- ↑ a b SB o Kwaśniewskim: Marksista i magister [online], Dziennik.pl, 5 sierpnia 2009 [dostęp 2010-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-08] (pol.).
- ↑ Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-02-05].
- ↑ Trybuna Robotnicza, nr 238, 14 października 1988, s. 1-2
- ↑ Jerzy Jachowicz: Z archiwum Jerzego Jachowicza. Kraków: Wydawnictwo Otwarte, 2008, s. 292; str. 148-149. ISBN 978-83-7515-055-1.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biogram IPN
- Twarze bezpieki 1944-1990, IPN W-wa
- Joanna Siedlecka, Kryptonim Liryka. Bezpieka wobec literatów, Warszawa: Prószyński Media, 2009, ISBN 978-83-7648-041-1, OCLC 833459737 .