French
DeutschKrzysztof Suprowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Ambasador RP w Jemenie | |
| Okres | od 1996 |
| Poprzednik | |
| Ambasador RP w Mołdawii | |
| Okres | od 5 października 2005 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador RP w Katarze | |
| Okres | od 2014 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 | |
Krzysztof Mieczysław Suprowicz (ur. 15 października 1953 w Warszawie[1]) – polski arabista, tłumacz, dyplomata w stopniu ambasadora tytularnego; ambasador RP w Jemenie (1996–2002), Mołdawii (2005–2009) i Katarze (2014–2017).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent anglistyki na Uniwersytecie Bukareszteńskim oraz z wyróżnieniem arabistyki na Uniwersytecie Warszawskim (1980, promotor – Józef Bielawski). Po studiach przez rok pracował na UW, a od 1981 do 1987 był pracownikiem różnych instytucji handlowych i międzynarodowych, m.in. Budimexu w Bagdadzie[1][2].
Od 1991 z krótkimi przerwami związany z Ministerstwem Spraw Zagranicznych. Pełnił funkcję I sekretarza ambasady w Bukareszcie (1993), naczelnika Wydziału Europy Południowo-Wschodniej. W latach 1993–1994 ponownie pracował w sektorze prywatnym, po czym wrócił do MSZ. W 1996 otrzymał nominację na ambasadora w Republice Jemeńskiej z akredytacją na Etiopię, Erytreę i Dżibuti[2]. W 2000 został uprowadzony przez lokalnych rebeliantów i po kilku dniach wypuszczony[3]. Misję zakończył 29 sierpnia 2002[4]. Do 2004 pracował w Departamencie Zagranicznej Polityki Ekonomicznej[2]. Latem 2003 jako chargé d'affaires reaktywował ambasadę w Etiopii. Od marca 2004 był wicedyrektorem Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu. W latach 2005–2009 był ambasadorem w Mołdawii[5][6][7][8]. Od 2009 do 2014 pracował w Referacie Państw Zatoki Perskiej Departamentu Afryki i Bliskiego Wschodu MSZ[2]. Od stycznia 2014[9] do 27 października 2017 ambasador w Katarze[10][11].
Odznaczony mołdawskim Orderem Honoru[7].
Biegle posługuje się językami: angielskim, arabskim, rumuńskim, rosyjskim; roboczo niemieckim i francuskim. Jest żonaty, ojciec dwóch córek[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ambasador, doha.msz.gov.pl, 27 października 2016 [dostęp 2018-09-25] [zarchiwizowane 2016-10-27].
- ↑ a b c d Zbigniew Landowski, Arabistyka w PRL (1945–1990): Narodziny, historia, modernizacja, Episteme, 21 grudnia 2021, s. 778–780, ISBN 978-83-67049-17-7 [dostęp 2024-08-30].
- ↑ Porwany ambasador Polski w Jemenie zadzwonił do MSZ, wydarzenia.interia.pl, 2 marca 2000 [dostęp 2018-09-25] [zarchiwizowane 2024-08-30].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 sierpnia 2002 r. nr Z. 110-49-2002 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2002 r. nr 41, poz. 632).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 czerwca 2005 r. nr Z.110-28-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 36, poz. 494).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 czerwca 2010 r. nr 110-9-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 55, poz. 735).
- ↑ a b c Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych, sejm.gov.pl, 21 listopada 2012 [dostęp 2020-04-08] [zarchiwizowane 2021-05-13].
- ↑ Protokół posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 241/ Biuletyn nr 4534/IV, orka.sejm.gov.pl, 5 maja 2005 [dostęp 2020-04-08] [zarchiwizowane 2024-08-30].
- ↑ Nominacja Ambasadora RP w Katarze [online], doha.msz.gov.pl, 15 stycznia 2014 [dostęp 2018-09-25].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 listopada 2017 r. nr 110.84.2017 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 1137).
- ↑ Krzysztof Suprowicz nie jest już ambasadorem w Katarze. TVP: Dymisja ma związek ze zbiorem zastrzeżonym IPN, wiadomosci.dziennik.pl, 17 października 2017 [dostęp 2018-09-25] [zarchiwizowane 2021-10-19].