Kuc Pindos – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kuc Pindos, kuc tesalski – rasa pochodząca z Grecji, tradycyjnie hodowana na terenach Tesalii i Epiru. Koń silny i wytrzymały, o niewielkich wymaganiach żywieniowych. Spokrewniony z rasą Peneia o podobnych cechach, jednak osiągającą nieco wyższe rozmiary (do 142cm)[1].

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Kuc o wzroście do ok. 132 cm, głowa o niewielkich oczach, tułów wąski i długi z wydatnym kłębem i niezbyt umięśnioną szyją. Stosunkowo wysoko osadzony ogon. Kopyta mocne, twarde, zazwyczaj czarne[1]. Maść zazwyczaj myszata, gniada lub skarogniada[2].

Użytkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Obecnie wykorzystywane głównie jako zwierzęta juczne, w lekkich pracach leśnych i gospodarskich. Rzadziej wierzchowe ze względu na niewielki wzrost. Używane także do hodowli mułów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Elwyn Hartley (tł. Iwona Dyczewska, Jacek Łojek) Edwards: Konie wielka encyklopedia. Warszawa: Muza SA, 1994. ISBN 83-7079-457-0.
  • Jane Kidd: Konie encyklopedia ilustrowana. Kraków: Ryszard Kluszczyński, 1995. ISBN 83-8632838-X.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Elwyn Hartley (tł. Iwona Dyczewska, Jacek Łojek) Edwards: Konie wielka encyklopedia. Warszawa: Muza SA, 1994. ISBN 83-7079-457-0.
  2. Jane Kidd: Konie encyklopedia ilustrowana. Kraków: Ryszard Kluszczyński, 1995. ISBN 83-8632838-X.