Kuku-nor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kuku-nor
	; Zdjęce satelitarne jeziora Kuku-nor
	Położenie
Państwo	Chiny
Wysokość lustra	3196 m n.p.m.
	Morfometria
Powierzchnia	ok. 4500 km²
Głębokość; • maksymalna	; 33 m
	Hydrologia
Rzeki zasilające	Buh He
Rodzaj jeziora	tektoniczne
	Położenie na mapie Chin Kuku-nor
	36°55′N 100°10′E/36,916667 100,166667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kuku-nor (chiń. 青海湖; pinyin Qīnghǎi Hú; tyb.: མཚོ་སྔོན་པོ, Wylie: Mtsho-sngon-po, ZWPY: Co Ngoinbo) – słone, bezodpływowe jezioro pochodzenia tektonicznego w Chinach, w prowincji Qinghai. Zajmuje powierzchnię ok. 4,5 tys. km² i leży na wysokości 3196 m n.p.m.^[1], jego maksymalna głębokość to 33 m^[2].

Przyjęta na Zachodzie nazwa Kuku-nor pochodzi z języka mongolskiego i oznacza dosłownie „Błękitne Jezioro”^[3].

Jezioro położone jest w tektonicznym zagłębieniu Wyżyny Tybetańskiej, w górach Qilian Shan, pomiędzy pasmem Datong Shan na północy a Qinghai Nanshan na południu^[4]. Zasilane jest 23 rzekami i strumieniami, z których największą jest Buh He. Jezioro stopniowo zanika, kiedyś miało powierzchnię ok. 6000 km². Przez 5 miesięcy w roku jezioro jest zamarznięte. Występują ryby, głównie z rodziny karpiowatych^[5].

Jezioro Kuku-nor zostało zbadane w 1872 roku przez Nikołaja Przewalskiego^[5].

Przypisy

↑ 河流和湖泊. gov.cn. [dostęp 2011-02-26]. (chiń.).
↑ Songqiao Zhao: Physical geography of China. New York: John Wiley & Sons, 1986, s. 49–50. ISBN 0-471-09597-4.
↑ Lakes and Wetlands. edited by John P. Rafferty. New York: Britannica Educational Publishing, 2011, s. 180. ISBN 978-1615303205.
↑ Andrzej Maryański, Andrzej Halimarski: Chiny. red. Hanna Krzysztofik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1980, s. 307. ISBN 83-01-00952-7.
↑ ^a ^b Кукунор (озеро в Китае). Большая Советская Энциклопедия. [dostęp 2012-02-27]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia jeziora

[1] 河流和湖泊. gov.cn. [dostęp 2011-02-26]. (chiń.).

[2] Songqiao Zhao: Physical geography of China. New York: John Wiley & Sons, 1986, s. 49–50. ISBN 0-471-09597-4.

[3] Lakes and Wetlands. edited by John P. Rafferty. New York: Britannica Educational Publishing, 2011, s. 180. ISBN 978-1615303205.

[chiny-4] Andrzej Maryański, Andrzej Halimarski: Chiny. red. Hanna Krzysztofik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1980, s. 307. ISBN 83-01-00952-7.

[bse-5] Кукунор (озеро в Китае). Большая Советская Энциклопедия. [dostęp 2012-02-27]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]