Kur siwy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kur siwy
Gallus sonneratii[1]
Temminck, 1813
Ilustracja
Samiec
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

grzebiące

Rodzina

kurowate

Podrodzina

bażanty

Plemię

Gallini

Rodzaj

Gallus

Gatunek

kur siwy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kur siwy[3] (Gallus sonneratii) – gatunek ptaka z podrodziny bażantów (Phasianinae) w rodzinie kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje południowe, środkowe i zachodnie Indie, według IUCN nie jest zagrożony wyginięciem. Występuje dość wyraźny dymorfizm płciowy.

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Kur siwy występuje na Półwyspie Indyjskim na południe od stanu Gudźarat, południowego Radżastanu i stanu Madhya Pradesh, oraz przy ujściu rzeki Godawari we wschodniej części Andhra Pradesh[4]. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy opisał w 1813 roku holenderski ornitolog Coenraad Temminck w drugim tomie książki własnego autorstwa Histoire naturelle generale des pigeons et des gallinaces[6]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Temminck wskazał Indie[6].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Cechy gatunku
Kogut jest dosyć kolorowy. Jest czarny w białe paski i kropeczki. Lotki 1-rzędowe są czarne. Ogon jest niebiesko-zielony z połyskiem. Kura jest brązowa.
Wymiary[4]
  • długość ciała
    • kogut: 70–80 cm
    • kura: około 38 cm
  • masa ciała
    • kogut: 790–1136 g
    • kura: 705–790 g

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]
Biotop
Gęste lasy i bambusowe zarośla do 1500 m n.p.m. Jest też często spotykany na plantacjach herbaty.
Tryb życia
Noce spędza na gałęziach drzew. Rano i po południu wychodzi szukać pokarmu na otwarte przestrzenie. Jest wtedy bardzo ostrożny. Nigdy nie tworzy dużych stad, ale żyje w parach lub małych grupach. Czasami je też na polach uprawnych.
Pożywienie
Zjada nasiona, jagody, zielone części roślin (np. liście), owady i ich larwy, pajęczaki, mięczaki (np. ślimaki) i robaki. Czasami zjada też młode gady (np. jaszczurki).
Lęgi
Koguty są poligamiczne i przed lęgami gromadzą wokół siebie 3–5 kur.
Jajo kura siwego
Jaja
Samica znosi 3–6 białych jaj, na których po kilku dniach pojawiają się brązowe plamki. Wysiaduje przez 20–21 dni. Sama opiekuje się pisklętami.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kura siwego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana, ale uznaje się go za ptaka lokalnie pospolitego na znacznej części zasięgu występowania. Trend liczebności populacji jest spadkowy[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Gallus sonneratii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b BirdLife International, Gallus sonneratii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2016-3 [dostęp 2017-04-26] (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-29].
  4. a b c P.J.K. McGowan & G.M. Kirwan: Grey Junglefowl (Gallus sonneratii). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2016. [dostęp 2016-02-27]. (ang.).
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
  6. a b C.J. Temminck: Histoire naturelle generale des pigeons et des gallinaces. T. 2. Amsterdam: J.C. Sepp & fils, 1813, s. 246. (fr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]