Kurier Polski (1957–1999) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Adres | Warszawa |
Wydawca | Wydawnictwo „Epoka” |
Organ prasowy | |
Tematyka | ogólnospołeczna |
Pierwszy numer | |
Ostatni numer | |
Średni nakład | od 60 tys. do 140 tys. egz. |
ISSN | |
OCLC |
Kurier Polski – ogólnopolski dziennik popołudniowy wydawany w latach 1957–1999 w Warszawie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W czasach PRL
[edytuj | edytuj kod]Pismo powstało w 1957. W okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej było organem prasowym Stronnictwa Demokratycznego, wydawanym przez partyjne wydawnictwo „Epoka”, które realizowało ogólne wytyczne centrali, sporo uwagi poświęcając wydarzeniom związanym ze stronnictwem i jego liderami. Gazeta wydawana była w Warszawie równolegle z drugą stołeczną popołudniówką – „Expressem Wieczornym”, z którą rywalizowała w docieraniu do wydarzeń o charakterze sensacyjnym[1]. Redakcja organizowała akcje promocyjne i reklamowe, koncerty, akcje charytatywne, zabawy sylwestrowe dla mieszkańców stolicy. Była inicjatorem konkursów, w tym gazetowych „zdrapek”, rywalizując również na tym polu z „Expressem Wieczornym”. Do atrakcji gazety należały anonse towarzyskie.
Ważnym rokiem w historii gazety był rok 1968. Dziennikarze „Kuriera Polskiego” byli wtedy pomysłodawcami ustanowienia Orderu Uśmiechu. W tym samym 1968 roku artykułem w „Kurierze Polskim” rozpoczęto z powodów politycznych nagonkę na Pawła Jasienicę.
Wydawanie gazety było zawieszone w czasie stanu wojennego od 13 grudnia 1981 do 1 stycznia 1982.
Sytuacja po 1989
[edytuj | edytuj kod]Gazeta pierwsza napisała w lipcu 1991 o aferze w spółce „Telegraf”, powiązanej z braćmi Jarosławem i Lechem Kaczyńskimi. Do końca roku pismo było wciąż związane z SD, uczestniczyło w jego kampanii wyborczej 1991. W 1992 gazetę wykupił właściciel telewizji Polsat[2]. Pismo w tamtej formie uległo likwidacji w 1999, by odrodzić się w 2008. Wtedy to Fundacja Samorządność i Demokracja zaczęła wydawać „Kurier Polski” z podtytułem „Dzień po dniu”. Kontynuacją tej gazety w latach 2009–2010 był „Kurier Polski – wszystko dla wszystkich”[3]. Po sporze wewnętrznym w Stronnictwie Demokratycznym[4], prawa do tytułu „Kurier Polski – Dzień po dniu” ostatecznie zostały w rękach grupy skupionej wokół Pawła Piskorskiego w Stronnictwie Demokratycznym. Gazeta „Kurier Polski – wszystko dla wszystkich” została zaś w nowo utworzonym Stowarzyszeniu Demokratycznym.
Redaktorzy naczelni
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Forum dyskutujące o roli dziennika. kuczyn.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-18)]..
- ↑ Kapitał zagraniczny w polskich mediach, s. 8. obp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-22)]..
- ↑ Kurier Polski - wszystko dla wszystkich. kurierpolski.eu, 2010-04-01. [dostęp 2011-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Stronnictwo (Nie)demokratyczne?. rogalinski.com.pl – Blog Pawła Rogalińskiego, 2011-04-24. [dostęp 2011-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-30)].