Kutry rakietowe typu Sparviero – Wikipedia, wolna encyklopedia
„Sparviero” (P420) | |
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Wejście do służby | 1974-1984 |
Wycofanie | 1991-1999 |
Zbudowane okręty | 7 |
Okręty w służbie | 0 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 62,5 t |
Długość | 24,6 m |
Szerokość | 12,1 m (płat nośny) |
Zanurzenie | 4,4 m |
Napęd | siłownia w układzie CODOG (1 silnik wysokoprężny, 1 turbina gazowa), 1 śruba |
Prędkość | 50 węzłów |
Zasięg | 2225 mil przy prędkości 8 węzłów, |
Załoga | 10 |
Uzbrojenie | 1 armata kalibru 76 mm, |
Kutry rakietowe typu Sparviero (także Nibbio) – typ siedmiu włoskich kutrów rakietowych o konstrukcji wodolotu, zbudowanych dla włoskiej marynarki wojennej w latach 1974-1984.
Ze względu na wysokie koszty eksploatacji okręty wycofano ze służby w latach 1991-1999.
W latach 1993–1995 w japońskiej stoczni Sumitomo w Uraga zbudowane zostały na licencji trzy nieco zmodyfikowane jednostki przeznaczone dla Japońskich Morskich Sił Samoobrony, gdzie otrzymały oznaczenie typ PG 1[1].
Okręty
[edytuj | edytuj kod]- „Sparviero” (P420)
- „Nibbio” (P421)
- „Falcone” (P422)
- „Astore” (P423)
- „Grifone” (P424)
- „Gheppio” (P425)
- „Condor” (P426)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eric Wertheim: The Naval Institute Guide to Combat Fleets of the World. Naval Institute Press, 2007, s. 386-387. ISBN 1-59114-955-X. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nibbio – P421 – Classe "Nibbio". Marina Militare. [dostęp 2012-09-04]. (wł.).
- Christopher Chant: A Compendium of Armaments and Military Hardware. Routledge, 1987, s. 314. ISBN 0-7102-0720-4. (ang.).