LE-5 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kraj pochodzenia | |
---|---|
Projektant | |
Wykorzystanie | |
Materiały napędowe | |
Pierwszy lot | |
Ostatni lot | |
Osiągi | |
Siła ciągu w próżni | 102,9 kN |
Impuls właściwy w próżni | 450 s |
Maks. czas działania | 370 s |
Parametry | |
Komory spalania | 1 |
Ciśnienie w komorze | 36,5 bar |
Stosunek ciągu do masy | 50[1] |
Wymiary | |
Długość | 2,68 m |
Średnica | 2,49 m |
Masa | 255 kg |
LE-5 – japoński silnik rakietowy na paliwo kriogeniczne, produkowany przez Mitsubishi na potrzeby górnego stopnia rakiet H-I. Silnik ten jest zdolny do ponownego startu głównie dzięki zapłonnikom iskrowym. Konstrukcja LE-5 jest podstawą dla kolejnych modeli silnika używanych w rakietach H-II, H-IIA oraz H-IIB.
LE-5A
[edytuj | edytuj kod]Kraj pochodzenia | |
---|---|
Projektant | |
Wykorzystanie | |
Materiały napędowe | |
Pierwszy lot | |
Ostatni lot | |
Osiągi | |
Siła ciągu w próżni | 121,5 kN |
Impuls właściwy w próżni | 452 s |
Maks. czas działania | 609 s |
Parametry | |
Komory spalania | 1 |
Ciśnienie w komorze | 39,8 bar |
Stosunek ciągu do masy | 51,2[2] |
Wymiary | |
Długość | 2,69 m |
Średnica | 2,49 m |
Masa | 248 kg |
Jest to usprawniona wersja silnika LE-5, opracowana na potrzeby rakiet H-II. Zmieniono cykl spalania paliwa oraz zwiększono siłę ciągu.
LE-5B
[edytuj | edytuj kod]Kraj pochodzenia | |
---|---|
Projektant | |
Wykorzystanie | |
Materiały napędowe | |
Pierwszy lot | |
Osiągi | |
Siła ciągu w próżni | 137,2 - 144,9 kN |
Impuls właściwy w próżni | 447 s |
Maks. czas działania | 534 s[3] |
Parametry | |
Komory spalania | 1 |
Ciśnienie w komorze | 35,8 - 37,8 bar |
Wymiary | |
Długość | 2,79 m |
Średnica | 2,49 m |
Masa | 255 kg |
Wersja silnika pierwotnie opracowana na potrzeby rakiety H-IIA. Zmiany były skoncentrowane na zmniejszeniu kosztów produkcyjnych, silnik posiada mniejszy impuls właściwy od poprzednika, jednak generuje większą siłę ciągu, a także posiada możliwość pracy na zmniejszonej mocy. W 2003, po starcie piątej rakiety H-IIA rozpoczęto prace nad usprawnieniem silnika w celu zredukowania poziomu wibracji. Nowa wersja silnika została po raz pierwszy wykorzystana podczas startu rakiety H-IIB 10 października 2009 i wyróżnia się zmniejszonym natężeniem wibracji o połowę w stosunku do pierwszej wersji LE-5B[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mark Wade: LE-5 engine. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2016-10-01].
- ↑ Mark Wade: LE-5A. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2016-10-01].
- ↑ Mark Wade: LE-5B engine. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2016-10-01].
- ↑ LE-5B. JAXA. [dostęp 2016-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-03)]. (jap.).