Lactarius romagnesii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lactarius romagnesii
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

gołąbkowce

Rodzina

gołąbkowate

Rodzaj

mleczaj

Gatunek

Lactarius romagnesii

Nazwa systematyczna
Lactarius romagnesii Bon
Docums Mycol. 9(no. 35): 39 (1979)
Zasięg
Mapa zasięgu
Zasięg w Europie

Lactarius romagnesii Bon – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1979 r. Marcel Bon i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna. Upamiętnił nią francuskiego mykologa H.Ch.L. Romagnesi[1]. Synonimy:

  • Lactarius fuliginosus f. speciosus J.E. Lange 1928
  • Lactarius picinus var. speciosus (J.E. Lange) Romagn. 1949
  • Lactarius ruginosus var. speciosus (J.E. Lange) A. Favre 2008
  • Lactarius speciosus (J.E. Lange) Romagn. 1957[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Kapelusz

Średnica 3–9(12) cm, z garbem, brzeg częściowo żłobkowany, powierzchnia pomarszczona, o barwie od ciemnobrązowej do czarnobrązowej[3].

Blaszki

Nieco zbiegające, rzadkie, wypukłe, szerokie, białawe, kremowożółte, ochrowożółte[3].

Trzon

Walcowaty, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia o barwie od przydymionego brązu do szarobrązowej, wierzchołek jaśniejszy[3].

Miąższ

Biały, po uszkodzeniu zmieniający kolor na różowo-łososiowy. Smak początkowo łagodny, potem cierpki i gorzki. Mleczko białe, nie zmieniające barwy[3].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki ochrowożółte z jasnoróżowym odcieniem, 8–8,7 × 7–7,5 µm[3].

Gatunki podobne

Mleczaj ciemny (Lactarius picinus), mleczaj jelonek (Lactarius fuliginosus), mleczaj przydymiony (Lactarius lignyotus), mleczaj bezstrefowy (Lactarius azonites)[3].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Znane są jego stanowiska głównie w Europie, poza nią podano tylko jedno nad Morzem Czarnym i kilka we wschodniej części Ameryki Północnej[4]. Gatunek rzadki[3]. W Polsce do 2003 r. gatunek ten był nieznany[5], w 2019 r. podano jego stanowisko w Puszczy Białowieskiej[6].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje na wapiennych glebach w lasach liściastych, zwłaszcza bukowych[3].

Znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Jest grzybem niejadalnym. Pomimo początkowego łagodnego smaku, nie smakuje dobrze[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-18] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-04-18] (ang.).
  3. a b c d e f g h i Dunkler Korallenmilchling, Schwarzbrauner Milchling [online], 123Pilzsuche [dostęp 2023-04-18] (niem.).
  4. Występowanie Lactarius romagnesii na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-04-18] (ang.).
  5. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 594–617, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Błażej Gierczyk i inni, XXI Wystawa grzybów Puszczy Białowieskiej. Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej, „Przegląd Przyrodniczy”, 26 (3), 2015, s. 10–50 [dostęp 2023-04-19].