Latarnia morska St Catherine – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Wysokość wieży | 27 m |
Wysokość światła | 41 m n.p.m. |
Zasięg światła | 25 Mm |
Data budowy | 1840 |
Data uruchomienia | 1323 |
Data zburzenia | 1530 |
Administrator | Trinity House Operations and Planning Centre |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii | |
Położenie na mapie Anglii | |
Położenie na mapie Wight | |
50°34′32″N 1°17′52″W/50,575556 -1,297778 |
Latarnia morska St Catherine "St. Catherine’s Lighthouse"– latarnia morska położona na najbardziej na południe wysuniętym cyplu wyspy Wight St. Catherine’s Point, w Niton. W 1967 roku latarnia została wpisana na listę zabytków English Heritage[1].
Pierwsza latarnia morska na przylądku St. Catherine’s Point został uruchomiona w 1323 roku przez Waltera de Godyton. Obok latarni zbudował także kaplicę, która razem z latarnią dotrwała do około 1530 roku.
Obecnie zbudowana latarnia rozpoczęła pracę w marcu 1840 roku, została wybudowana w celu ostrzegania przepływających statków po rozbiciu się w okolicach przylądka St. Catherine’s Point żaglowca "Clarendon" w 1838 roku[2]. Obecnie stacja jest monitorowana z Trinity House Operations & Planning Centre w Harwich.[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ST CATHERINE'S LIGHTHOUSE, List entry Number: 1209275. English Heritage. [dostęp 2014-01-10]. (ang.).
- ↑ History of the lighthouse at St Catherines Point. The website for National Trust. [dostęp 2019-12-29]. (ang.).
- ↑ St Catherines – history. Trinity House, Lighthouse List. [dostęp 2014-01-13]. (ang.).