Leccinum holopus – Wikipedia, wolna encyklopedia

*Leccinum holopus*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	borowikowce
Rodzina	borowikowate
Rodzaj	Leccinum
Gatunek	Leccinum holopus
	Nazwa systematyczna
	Leccinum holopus (Rostk.) Watling; Trans. Br. mycol. Soc. 43(4): 692 (1960)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leccinum holopus (Rostk.) Watling – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Leccinum, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1844 r. Friedrich Wilhelm Rostkovius nadając mu nazwę Boletus holopus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1960 r. Roy Watling przenosząc go do rodzaju Leccinum^[1].

Synonimy:

Boletus holopus Rostk. (in Sturm) Deutschl. Fl. 1844
Krombholzia holopus (Rostk.) Pilát 1951
Krombholziella americana (A.H. Sm. & Thiers) Šutara 1982
Krombholziella holopus (Rostk.) Šutara (1982)
Leccinum holopus var. americanum A.H. Sm. & Thiers 1971
Leccinum holopus var. nucatum (Lannoy & Estadès) Klofac 2007
Leccinum nucatum Lannoy & Estadès 1993
Leccinum olivaceosum Lannoy & Estadès 1994
Trachypus holopus (Rostk.) Konrad & Maubl. 1952
Trachypus scaber f. holopus (Rostk.) Romagn. 1939^[2].

Władysław Wojewoda wymienia go jako synonim Leccinum niveum (Fr.) Rauschert z polską nazwą borowik białawy^[3]. Jednak według Index Fungorum L. niveum to synonim Leccinum scabrum (koźlarz babka).

Morfologia

Kapelusz: Kapelusz biały lub białawy, o średnicy 5–15 cm^[4].
Rurki: Rurki białawe, po uciśnięciu brązowieją^[4].
Trzon: Białawy z białymi lub szarymi łuseczkami^[4].
Miąższ: Miąższ biały, zazwyczaj różowiejący, czasem niebieskawy u podstawy^[5]^[4].
Gatunki podobne

Podobny jest koźlarz ałtajski (Leccinum rotundifoliae), który ma podobną barwę, jednak preferuje suche tereny oraz nie przebarwia się na niebiesko u podstawy trzonu. Podobne mogą być również albinotyczne formy innych koźlarzy rosnących pod brzozą^[5].

Występowanie i siedlisko

Występuje w Ameryce Północnej i Europie^[6]. Władysław Wojewoda nie podaje żadnych stanowisk w Polsce, jednak jest znajdowany przez grzybiarzy^[3]^[7].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Rośnie od lipca do października pod brzozami na terenach podmokłych oraz torfowiskach^[4]^[5].

Grzyb jadalny^[4].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum [online] [dostęp 2015-11-25] (ang.).
↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2015-10-24] (ang.).
↑ ^a ^b WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f E.E. Gerhardt E.E., Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2 .
↑ ^a ^b ^c Henk denH. Bakker Henk denH., MechielM. Noordeloos MechielM., A revision of European species of Leccinum gray and notes on extralimital species, 2005 .
↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2015-06-22] .
↑ Leccinum niveum (koźlarz białawy) [online], grzyby.pl [dostęp 2019-09-23] .

[if-1] Index Fungorum [online] [dostęp 2015-11-25] (ang.).

[sf-2] Species Fungorum [online] [dostęp 2015-10-24] (ang.).

[check-3] WładysławW. Wojewoda WładysławW., Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .

[ger-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f E.E. Gerhardt E.E., Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2 .

[bak-5] Henk denH. Bakker Henk denH., MechielM. Noordeloos MechielM., A revision of European species of Leccinum gray and notes on extralimital species, 2005 .

[disc-6] Discover Life Maps [online] [dostęp 2015-06-22] .

[atlas-7] Leccinum niveum (koźlarz białawy) [online], grzyby.pl [dostęp 2019-09-23] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]