Lee Calhoun – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lee Calhoun
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1933
Laurel

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 1989
Erie

Wzrost

185 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Melbourne 1956 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)
złoto Rzym 1960 lekkoatletyka
(bieg na 110 m przez płotki)
Igrzyska panamerykańskie
srebro Chicago 1959 bieg na 110 m przez płotki

Lee Quincy Calhoun (ur. 23 lutego 1933 w Laurel, w stanie Missisipi, zm. 21 czerwca 1989 w Erie, w Pensylwanii[1]) – amerykański lekkoatleta płotkarz, dwukrotny mistrz olimpijski.

Jako student North Carolina Central University zdobył akademickie mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (NCAA) w 1956 w biegu na 110 metrów przez płotki i w 1957 w biegu na 120 jardów przez płotki[2]. Był również mistrzem USA (AAU) w biegu na 110 metrów przez płotki w 1956 i 1959 oraz w biegu na 120 jardów przez płotki w 1957[3], a także halowym mistrzem w biegu na 60 jardów przez płotki w 1956 i 1957[4].

Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne został niespodziewanym mistrzem w biegu na 110 metrów przez płotki, poprawiając swój rekord życiowy w finale o prawie sekundę. Na mecie minimalnie wyprzedził swego kolegę z reprezentacji Jacka Davisa dzięki wypadowi (techniki tej nauczył się właśnie od Davisa). Pobił w tym biegu rekord olimpijski wynikiem 13,5 s[1].

W 1958 Calhoun został pozbawiony praw amatorskich za przyjęcie podarunków w programie telewizyjnym „Bride and Groom”. Odzyskał je rok później[1]. W 1959 był drugi w biegu na 110 metrów przez płotki na igrzyskach panamerykańskich w Chicago (wyprzedził go Hayes Jones)[5]. 21 sierpnia 1960 w Bernie wyrównał należący do Martina Lauera rekord świata w biegu na 110 metrów przez płotki wynikiem 13,2 s.[6], a następnie jako pierwszy w historii obronił tytuł na tym dystansie na igrzyskach olimpijskich w Rzymie (potem to osiągnięcie powtórzył tylko Roger Kingdom)[1].

Po zakończeniu wyczynowego uprawiania sportu pracował jako trener.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Lee Calhoun [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-26] (ang.).
  2. NCAA Division I Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-26] (ang.).
  3. United States Championships (Men 1943–) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-26] (ang.).
  4. United States Indoor Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-26] (ang.).
  5. Pan American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-06-26] (ang.).
  6. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 120 [dostęp 2021-06-26] (ang.).