Leszek Cieński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leszek Cieński
Data i miejsce urodzenia	25 maja 1851 ; Okno
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1913 ; Abacja
	Poseł na Sejm Krajowy Galicji
Okres	od 1897; do 1913

Leszek Cieński herbu Pomian (ur. 25 maja 1851 w Oknie k. Horodenki, zm. 29 stycznia 1913 w Abacji) – poseł do Sejmu krajowego Galicji VII, VIII i IX kadencji w latach 1897-1913.

Był synem Ludomira Cieńskiego i Magdaleny Jordan (1825-1902), bratem Stanisława oraz Tadeusza. Został wybrany posłem z okręgu kołomyjskiego 30 lipca 1897 na miejsce Stanisława Dzieduszyckiego, który zrezygnował z mandatu po pierwszej sesji. Wybierany został na kolejną kadencję w 1901 i raz jeszcze w 1908 na IX kadencję sejmu, w trakcie trwania której zmarł przed ostatnią sesją, na której jego miejsce zajął Leon Puzyna.

Pogrzeb był zaplanowany na czwartek 6 lutego w Oknie^[1].

Przypisy

↑ Kronika. Pogrzeb. „Gazeta Lwowska”. 28, s. 3, 5 lutego 1913.

Bibliografia

StanisławS. Grodziski StanisławS., Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1993, ISBN 83-7059-052-7, OCLC 830051670 .
Marian Tyrowicz: Cieński Leszek (1851—1913). W: Polski Słownik Biograficzny. T. IV. Kraków : Nakładem Polskiej Akademji Umiejętności, 1938, s. 52.

[1] Kronika. Pogrzeb. „Gazeta Lwowska”. 28, s. 3, 5 lutego 1913.

[1]

Data i miejsce urodzenia	25 maja 1851 Okno
Data i miejsce śmierci	29 stycznia 1913 Abacja
Poseł na Sejm Krajowy Galicji
Okres	od 1897 do 1913