Limnos (1905) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Limnos
Historia
Położenie stępki

12 maja 1904

Wodowanie

9 grudnia 1905

 US Navy
Nazwa

USS „Idaho” (BB-24)

Wejście do służby

1 kwietnia 1908

Wycofanie ze służby

30 lipca 1914

 Wasilikon Naftikon
Nazwa

„Limnos”

Wejście do służby

22 lipca 1914

Wycofanie ze służby

1932

Zatopiony

23 kwietnia 1941 w pobliżu wyspy Salamina

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 14 095 ton
standardowa: 13 000 ton

Długość

116,4 m

Szerokość

23,46 m

Zanurzenie

7,52 m

Napęd
maszyny potrójnego rozprężania,
2 śruby,
Moc: 10 000 KM
Prędkość

17 węzłów

Uzbrojenie
4 × 305 mm,
8 × 203 mm,
8 × 178 mm,
12 × 76 mm,
6 × 3 funtowe,
2 × 37 mm (1 funt),
6 × 7,62 mm,
2 × 533 mm wyrzutnie torpedowe
Załoga

744 ludzi

Limnos (spotykana jest także transkrypcja Lemnosgr.: Θ/Κ Λήμνος) – grecki pancernik (przeddrednot) typu Mississippi, noszący nazwę od bitwy morskiej z czasów pierwszej wojny bałkańskiej.

Stępkę pod okręt położono w 1904. Służył w US Navy jako USS „Idaho” (BB-24) w latach 1908-1914. Następnie, razem z bliźniaczym USS „Mississippi” (BB-23), zostały sprzedane przez USA Grecji. Okręt został przejęty przez marynarkę grecką w Newport News pod koniec lipca 1914.

„Limnos” został zajęty przez Francję wraz z resztą floty greckiej w 1916, w ramach interwencji mającej na celu wymuszenie rezygnacji z greckiej neutralności w czasie I wojny światowej. Gdy premier Elefterios Wenizelos odzyskał władzę w czerwcu 1917 i Grecja włączyła się do wojny po stronie Ententy, Francja zwróciła okręt Królewskiej Marynarce Greckiej. „Limnos” był w służbie w czasie I wojny światowej. Wziął także udział w kampanii krymskiej, gdy państwa zachodnie wspierały Białych Rosjan. „Limnos” uczestniczył w tej ekspedycji wraz z bliźniaczym „Kilkis”, oraz kontrtorpedowcami „Leon” i „Panthir” pod dowództwem kontradmirała Kakoulidisa.

W czasie kampanii w Azji Mniejszej okręt był jednostką flagową Drugiej Floty bazującej w Smyrnie, pod dowództwem kontradmirała Kalamidasa. Jego zadaniem było utrzymanie kontroli na Morzu Czarnym, w Dardanelach i na wybrzeżu Azji Mniejszej.

W latach 1926–28 „Limnos” przeszedł remont kotłów. W 1932 uzbrojenie okrętu zostało zdemontowane i ustawione jako baterie artylerii nadbrzeżnej na wyspie Eginie. Zdemobilizowany okręt, używany jako hulk, został zatopiony w kanale u brzegów wyspy Salamina przez bombowce nurkujące Ju 87 Stuka 23 kwietnia 1941, w trakcie niemieckiej inwazji na Grecję. Kadłub okrętu wydobyto i złomowano w latach 50. XX wieku.


Grubość opancerzenia pancernika „Limnos”
Pas pancerny 228 mm
Wieża dowodzenia(inne języki) 228 mm
Wieże 305 mm
Pokład 76 mm


Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]