Linia kolejowa Berlin – Lehrte – Wikipedia, wolna encyklopedia
Linia kolejowa Berlin – Lehrte | |
Dane podstawowe | |
Długość | 239,3 km |
---|---|
Rozstaw szyn | 1435 mm |
Sieć trakcyjna | 15 kV 16,7 Hz AC |
Prędkość maksymalna | 200 km/h |
Linia kolejowa Berlin – Lehrte – linia kolejowa wschód-zachód biegnąca od Berlina przez Lehrte koło Hanoweru. Budowę linii rozpoczęto w 1871 przez Magdeburg-Halberstädter Eisenbahngesellschaft i ukończono 1 lipca 1886 roku.
Linia o długości 239 km, która jest wciąż otwarta, biegnie od dworca Berlin Hauptbahnhof w kierunku zachodnim do Spandau. Od tego miejsca przechodzi przez Rathenow, Stendal, Oebisfelde, Wolfsburg i Gifhorn do Lehrte, gdzie łączy się z linią Hanower – Brunszwik.