Lodowiec Baranowskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rodzaj obiektu | lodowiec |
---|---|
Położenie na mapie Antarktyki | |
Położenie na mapie Szetlandów Południowych | |
Położenie na mapie Wyspy Króla Jerzego | |
62°12′S 58°27′W/-62,200000 -58,450000 |
Lodowiec Baranowskiego (ang. Baranowski Glacier) - lodowiec na Wyspie Króla Jerzego, odchodzący od Kopuły Warszawy na wschód w kierunku Zatoki Staszka (część Zatoki Admiralicji). Na północny ograniczony jest Moreną Błaszyka i szczytem Zamek, na południu szczytem Brama i Potokiem Fosa u nasady półwyspu Demay Peninsula. Pośrodku dolnej części lodowca wznosi się nunatak Siodło. Lodowiec nazwany został na cześć prof. Stanisława Baranowskiego, polskiego glacjologa, uczestnika i kierownika wielu ekspedycji naukowych na Spitsbergen i do Antarktyki. Lodowiec znajduje się na terenie Szczególnie Chronionego Obszaru Antarktyki "Zachodni brzeg Zatoki Admiralicji" (ASPA 128).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, Nazewnictwo geograficzne świata, Antarktyka (zeszyt 8)
- Mapa zachodniego brzegu Zatoki Admiralicji
- Composite Gazetteer of Antarctica