Lorène Bazolo – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 170 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Lorène Bazolo (ur. 4 maja 1983 w Brazzaville[1]) – portugalska lekkoatletka, sprinterka, do 2016 roku reprezentantka Konga. Medalistka mistrzostw ibero-amerykańskich i igrzysk śródziemnomorskich, uczestniczka mistrzostw świata oraz Europy i Afryki, trzykrotna olimpijka (Londyn, Rio de Janeiro, Tokio).
Przebieg kariery
[edytuj | edytuj kod]W 2009 roku wystąpiła na uniwersjadzie w Belgradzie, gdzie wystartowała w zmaganiach w konkurencji biegu na 200 m – zakończyła je na 6. miejscu w półfinale. W kolejnych latach kariery startowała m.in. na igrzyskach afrykańskich w Maputo, jednak bez większych sukcesów[2]. W 2012 roku uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich w Londynie, w ramach których startowała wyłącznie w konkurencji biegu na 100 m i zajęła w fazie eliminacyjnej ostatnie, 8. miejsce w swojej kolejce (uzyskała czas 11,90)[3].
Jako reprezentantka Portugalii, w zawodach międzynarodowych zadebiutowała, biorąc udział w rozgrywanych w Amsterdamie mistrzostwach Europy. Startowała tam w konkurencji biegu na 100 m, zajęła w półfinale 5. miejsce[2][4]. Niedługo później znów wystąpiła w igrzyskach olimpijskich, tym razem startowała w dwóch konkurencjach biegowych. W konkurencji biegu na 100 m odpadła w eliminacjach, zajmując 4. miejsce z czasem 11,43; tę samą lokatę w eliminacjach zajęła w konkurencji biegu na dwukrotnie większym dystansie (gdzie uzyskała rezultat czasowy 23,01)[5]. W 2017 roku pierwszy raz w karierze wystąpiła na mistrzostwach świata, starty w konkurencji biegu na 200 m zakończyła w fazie eliminacji, zajmując w swej kolejce 6. miejsce. Uczestniczyła w rozgrywanych w Mińsku igrzyskach europejskich, gdzie zajęła w finale 4. miejsce w konkurencji biegu na 100 m[2].
W 2021 roku po raz trzeci brała udział w igrzyskach olimpijskich. W konkurencji biegu na 100 m odpadła w eliminacjach, zajmując 4. miejsce w fazie eliminacyjnej z czasem 11,31, natomiast w konkurencji biegu na 200 m odpadła w półfinale, zajmując w tej fazie 7. miejsce w swojej kolejce (z czasem 23,20)[6].
W 2022 roku zdobyła trzy srebrne medale mistrzostw ibero-amerykańskich (w konkurencjach biegu na 100 i 200 m oraz biegu sztafet 4 × 100 m), jak również dwa medale igrzysk śródziemnomorskich (srebrny w konkurencji biegu na 100 m, brązowy w konkurencji biegu na 200 m)[7].
W swej karierze wywalczyła 18 tytułów mistrzyni Portugalii (dwanaście na stadionie, sześć w hali)[2]. Zdobyła też pięć medali lekkoatletycznych mistrzostw Afryki Środkowej w latach 2007-2013[7].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod](stan na 5 sierpnia 2023)
- bieg na 100 m – 11,10 (14 sierpnia 2021, La Chaux-de-Fonds)
- bieg na 200 m – 22,64 (14 sierpnia 2021, La Chaux-de-Fonds)
- sztafeta 4 × 100 m – 44,27 (24 czerwca 2023, Chorzów)
- Halowe
Źródło: [2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Lorène Bazolo. olympedia.org. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Lorène Dorcas BAZOLO | Profile | World Athletics. worldathletics.org. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).
- ↑ London 2012 – Official results book – Athletics. london2012.com, 2012-08-13. s. 176, 179. [dostęp 2023-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-11)]. (ang.).
- ↑ Vieram de fora para competir por Portugal. sol.sapo.pt, 2016-08-06. [dostęp 2023-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-09)]. (port.).
- ↑ Arthur Almeida: Rio 2016 – Official results book – Athletics. smsprio2016-a.akamaihd.net, 2016-08-22. s. 248, 251, 260, 262. [dostęp 2023-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
- ↑ S. Tena, Á. Revilla, R. Polanco: Tokyo 2020 Olympics, Results Book. olympics.com, 2021-08-08. s. 267, 269, 277, 278, 281, 283. [dostęp 2023-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-08)]. (ang.).
- ↑ a b c Lorene Bazolo. athleticspodium.com. [dostęp 2023-08-05]. (ang.).