Los Millares – Wikipedia, wolna encyklopedia

Los Millares – chalkolityczna osada obronna z III tysiąclecia p.n.e., położona w regionie Almería w hiszpańskiej wspólnocie autonomicznej Andaluzja. Stanowisko eponimiczne eneolitycznej kultury Los Millares^[1].

Stanowisko zostało zbadane po raz pierwszy w 1892 roku przez Louisa Sireta, kolejne prace prowadzili w latach 50. XX wieku Almagro i Arribas oraz Arribas i Molina w latach 70.^[2] Osada, zajmująca obszar 5 hektarów, składała się z położonej na szczycie wzgórza cytadeli chronionej trzema murami wzmocnionymi bastionami i wieżami^[2]. Rozwinięty przemysł wyrobów z miedzi, z której wyrabiano siekiery, noże, sztylety, ciosła i szydła^[1]. Wytwarzano także ozdobioną motywami geometrycznymi ceramikę. Obok osady znajdowało się cmentarzysko, na którym odkryto ponad 80 grobów megalitycznych^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Encyklopedia Historyczna Świata. T. 1. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 497. ISBN 83-85909-48-6.
↑ ^a ^b ^c The Oxford Companion to Archaeology. edited by Brian M. Fagan. Oxford: Oxford University Press, 1996, s. 394. ISBN 978-0-19-507618-9.

[opres-1] Encyklopedia Historyczna Świata. T. 1. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999, s. 497. ISBN 83-85909-48-6.

[oxford-2] The Oxford Companion to Archaeology. edited by Brian M. Fagan. Oxford: Oxford University Press, 1996, s. 394. ISBN 978-0-19-507618-9.

[1]

[2]