Lotus 70 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie | |||
Zawieszenie przednie | podwójne wahacze, sprężyny śrubowe, amortyzatory Koni, stabilizator poprzeczny | ||
Zawieszenie tylne | dolne wahacze, górne wahacze poprzeczne, skierowane do przodu drążki reakcyjne, sprężyny śrubowe, amortyzatory Koni, stabilizator poprzeczny | ||
Silnik | |||
Skrzynia biegów | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy | |||
Używany | 1969–1971 | ||
Wyścigi | 44 | ||
Wygrane | 2 | ||
Pole position | 2 | ||
Najszybsze okrążenie | ? | ||
|
Lotus 70 – samochód wyścigowy, zaprojektowany przez Martina Wade’a i skonstruowany przez Lotus Components. Uczestniczył w kategoriach Formuły 5000: Formule A (USA) i Formule Tasman (Oceania).
Historia
[edytuj | edytuj kod]We wczesnych latach istnienia Formuły 5000 uczestniczące w niej samochody Lotus wywodziły się głównie z modeli Formuły 1. W czerwcu 1969 roku Colin Chapman zlecił Martinowi Wade'owi zaprojektowanie modelu zaprojektowanego specjalnie dla Formuły 5000 – 68. Samochód ten dysponował klinowatym kształtem, popularnym ówcześnie w Formule 1 i Formule 2. Rozstaw osi pochodził z Lotusa 49B. Silnik i skrzynia biegów były integralnym elementem struktury samochodu.
Do produkcji model wszedł pod nazwą Lotus 70 i był sprzedawany jako przystosowany do pięciolitrowych silników Ford BOSS lub Chevrolet 302, przy czym fabryczny zespół Lotusa korzystał z przygotowanych przez Shelby'ego silników Forda, a klienci wybierali raczej jednostki Chevrolet. Debiut w Formule A planowany był na Riverside. Jednakże przedłużające się testy w Wielkiej Brytanii z udziałem Emersona Fittipaldiego, podczas których wystąpiły problemy z chłodzeniem (chłodnicę postanowiono przełożyć do nosa samochodu), opóźniły debiut. Lotus 70 zadebiutował podczas eliminacji na torze Sebring, w której Lotusem rywalizował Mario Andretti. Andretti prowadził w wyścigu, ale silnik w jego samochodzie zepsuł się po 12 okrążeniach.
W 1970 roku kierowcą samochodu był między innymi George Follmer, który wygrał dwa wyścigi. Samochód ścigał się do 1973 roku (od 1971 jako Lotus 70B). Uczestniczył też w wyścigach Formuły Tasman (1971), ustępując jednak McLarenom M10.
Zbudowano sześć egzemplarzy modelu, wliczając w to jeden przebudowany z prototypowego 68.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wouter Melissen: Lotus 70 Chevrolet. [w:] ultimatecarpage.com [on-line]. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
- Daniel Vaughan: 1969 Lotus 70. [w:] conceptcarz.com [on-line]. październik 2012. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
- Lotus 68, 70 and 70B. [w:] oldracingcars.com [on-line]. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).
- Lotus Models: Part 2. [w:] lotusespritturbo.com [on-line]. [dostęp 2014-03-15]. (ang.).