Louis Aubert – Wikipedia, wolna encyklopedia

Louis-François-Marie Aubert^[1]^[2] (ur. 19 lutego 1877 w Paramé koło Saint-Malo, zm. 9 stycznia 1968 w Paryżu^[1]^[2]) – francuski kompozytor.

Życiorys

Ukończył Konserwatorium Paryskie^[1]. Jego nauczycielami byli Gabriel Fauré i Pierre Vidal (kompozycja), Albert Lavignac (harmonika), Charles-Marie Widor (organy) i Louis Diémer (fortepian)^[1]. Od 1956 roku członek Académie des Beaux-Arts^[1]. Skomponował m.in. poematy symfoniczne Habanera (1907–1918) i La tombeau de Chateaubriand (1948), suitę orkiestrową Feuille d’images (1930), Fantazję h-moll na fortepian i orkiestrę (1899), operę La forêt bleue do libretta Jacques’a Chenevière według Charlesa Perraulta (wyst. Genewa 1913), cykl pieśni Crépuscules d’automne (1910), Incantation na chór i orkiestrę (1943), balet La nuit ensorceleé (1922, wyst. Paryż 1923), ponadto liczne utwory kameralne i fortepianowe^[1]. W swojej twórczości łączył dorobek szkoły Césara Francka z wpływami impresjonizmu^[1].

Autor prac L’orchestre (wspólnie z Marcelem Landowskim, Paryż 1951) i Notice sur la vie et les travaux de Gustave Charpentier (Paryż 1956)^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 91–92. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 30–31. ISBN 0-674-37299-9.

Louis Aubert – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project