Lubatówka (struga) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Lubatówka we wsi Rogi | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Lokalizacja | |
Struga | |
Długość | 28,62 km |
Powierzchnia zlewni | 89 km² |
Źródło | |
Miejsce | Beskid Niski |
Wysokość | 600 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Wisłok |
Miejsce | |
Wysokość | 256,6 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego |
Lubatówka – struga, lewobrzeżny dopływ Wisłoka[2] o długości 28,62 km[3] i powierzchni zlewni 89 km².
Struga płynie w Beskidzie Niskim i na terenie Dołów Jasielsko-Sanockich. Jej źródła znajdują się na wysokości ok. 600 m n.p.m. na północno-wschodnich stokach Popowej Polany. Spływa generalnie w kierunku północnym. Przepływa przez Lubatową, po czym przecina pas Wzgórz Rymanowskich między Przedziwną i Winiarską Górą na wschodzie a Zygmuntówką i Płońską na zachodzie. Poniżej Lubatówki wypływa na teren Dołów Jasielsko-Sanockich. Płynie przez Rogi, wykonuje łuk ku wschodowi w rejonie Miejsca Piastowego, kolejny łuk ku zachodowi w Głowience, po czym w Krośnie, tuż poniżej Starego Miasta wpada do Wisłoka.
Koryto kręte, w środkowym biegu miejscami meandrujące. Tok, poza końcowym odcinkiem na terenie Krosna, nieuregulowany. Najważniejsze dopływy strugi to: Iwonicki Potok (Iwonka), Badoń, Rogówka, Równianka, Olszyna i Kochanówka.
W dorzeczu Lubatówki eksploatowane są zasoby leczniczych podziemnych wód mineralnych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lubatówka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-06-14].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 142, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Lubatówka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-06-14].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Wojciech Krukar, Stanisław Kryciński, Paweł Luboński, Tadeusz A. Olszański i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lubatówka 2, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 384 .