Luciano Sušanj – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luciano Sušanj
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1948[1]
Rijeka

Data śmierci

14 kwietnia 2024

Obywatelstwo

Socjalistyczna Federacyjna Republika Jugosławii

Wzrost

185 cm

Informacje klubowe
Klub

AK Kvarner[2]

Trener

Željko Leskovac

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
złoto Rzym 1974 bieg na 800 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Rotterdam 1973 bieg na 400 m
złoto Göteborg 1974 bieg na 800 m
Igrzyska śródziemnomorskie
srebro Izmir 1971 sztafeta 4 × 100 m
srebro Izmir 1971 sztafeta 4 × 400 m
brąz Izmir 1971 bieg na 400 m

Luciano Sušanj (ur. 10 listopada 1948 w Rijece, zm. 14 kwietnia 2024[3]) – chorwacki lekkoatleta, trener, polityk, reprezentant Jugosławii. Z powodzeniem startował w międzynarodowych zawodach na 400 i 800 metrów, ale najbardziej jest znany ze zwycięstwa w mistrzostwach Europy w Lekkoatletyce w 1974 na dystansie 800 metrów.

W latach dziewięćdziesiątych Sušanj rozpoczął karierę polityczną, zdobywając mandat w Zgromadzeniu Chorwackim w 1990 oraz 2000. W 2000 został wybrany prezesem Chorwackiego Związku Lekkiej Atletyki, oraz wiceprezesem Chorwackiego Komitetu Olimpijskiego.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Luciano Sušanj zaczął startować w zawodach lekkoatletycznych jako junior w barwach AK Kvarner w swoim rodzinnym mieście Rijece. W latach 1966 i 1967 Sušanj wywalczył w sumie dla swojego klubu pięć medali rywalizując na dystansach 100 metrów, 400 metrów, w sztafecie 4 × 100 metrów i biegu na 400 metrów przez płotki w juniorskich mistrzostwach kraju[4][5]. W roku 1969 został mistrzem Jugosławii na dystansie 400 metrów i zdobył złoty medal w tej samej konkurencji na mistrzostwach krajów bałkańskich[6][7].

Na początku lat siedemdziesiątych Sušanj skupił swoją uwagę na biegach na 400 i 800 metrów. Przełom nastąpił w 1973, kiedy wygrał mistrzostwa Jugosławii i zdobył złoty medal podczas mistrzostw krajów bałkańskich w biegu na 800 metrów, powtarzając sukces na dwukrotnie dłuższym dystansie niż cztery lata wcześniej. Jego trenerem był Željko Leskovac[6][7]. W samym tym roku Sušanj został także halowym mistrzem Europy na dystansie 400 metrów, wygrywając finał 11 marca z czasem 46,38 s, który był wtedy halowym rekordem świata[8].

W swoim najbardziej znanym biegu, finale ośmiuset metrów podczas mistrzostw Europy w Rzymie Sušanj wykorzystał swoją szybkość do wyprzedzenia rywali na ostatnich dwustu metrach i wygrał wyścig z przewagą ponad 1,5 s, pokonując faworyta gospodarzy i ówczesnego rekordzistę świata Marcello Fiasconaro oraz dziewiętnastolatka Steve’a Ovetta[9][10][11].

Po swoim zaskakującym zwycięstwie w Rzymie Sušanj zniknął ze sceny lekkoatletycznej. W tym czasie był młodym mężem i ojcem dwójki małych dzieci i szybko zdał sobie sprawę, że nie jest w stanie przygotować się do igrzysk olimpijskich i jednocześnie pracować. Mając do wyboru lekkoatletykę i wspieranie swojej rodziny Sušanj wybrał swoją rodzinę[10]. Ostatecznie wystąpił jednak w Montrealu, gdzie zajął 6. miejsce w finale biegu na 800 m z czasem 1:45,75[1], Trzeba jednak uwzględnić, że Sušanj w Montrealu nie był w najlepszej formie ponieważ służył w wojsku[12]. Miesiąc później zrezygnował z uprawiania sportu wyczynowego na rzecz zdobycia dyplomu z wychowania fizycznego[12][10].

Przed triumfem Blanki Vlašić na mistrzostwach świata w 2007 w skoku wzwyż zwycięstwo Sušanja w biegu na 800 metrów podczas mistrzostw Europy w 1974 było powszechnie uważane za największe indywidualne osiągnięcie w historii chorwackiej lekkoatletyki[13]. Jego zwycięski wynik 1:44,07 jest rekordem Chorwacji[12][14].

W 2002 Chorwacki Związek Lekkiej Atletyki nazwał Sušanja najlepszym chorwackim lekkoatletą w historii[15].

Kariera polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Przed 1990 Sušanj pracował w Rijece jako trener[12]. W politykę zaangażował się w 1990 i w pierwszych demokratycznych wyborach w Chorwacji uzyskał mandat w Zgromadzeniu Chorwackim i pełnił funkcję posła do 1992[12]. W latach dziewięćdziesiątych pełnił funkcję zastępcy burmistrza Rijeki oraz przewodniczącego partii Primorsko goranski savez, regionalnej partii żupanii primorsko-gorskiej[12].

W 2000 Sušanj został ponownie wybrany do Zgromadzenia Chorwackiego oraz został wybrany prezesem Chorwackiego Związku Lekkiej Atletyki, oraz wiceprezesem Chorwackiego Komitetu Olimpijskiego[12][16]. W 2002 ubiegał się o pełnienie funkcji prezesa Chorwackiego Komitetu Olimpijskiego, jednak przegrał ze Zlatko Matešą[17]. W 2003, Sušanj opuścił partię Primorsko goranski savez wskutek niezgody z jej prezesem Nikolą Ivanišem i wstąpił do nowo utworzonej partii Autonomna regionalna stranka, której był współzałożycielem[18].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Luciano Sušanj Biography and Olympic Results. [w:] sports-reference.com [on-line]. Sports Reference LLC. [dostęp 2010-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-14)]. (ang.).
  2. Naslovnica > Hrvatska ukratko > Sport > Sportaši > Atletika. [w:] www.hr [on-line]. CARNet oraz Uniwersytet w Zagrzebiu. [dostęp 2010-07-02]. (chorw.).
  3. 1974 European 800m champion Susanj dies at the age of 75. european-athletics.com. [dostęp 2024-04-16]. (ang.).
  4. Atletski Klub Kvarner Autotrans – Juniori. [w:] akkvarner.hr [on-line]. AK Kvarner. [dostęp 2010-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)]. (chorw.).
  5. Atletski Klub Kvarner Autotrans – Mlađi juniori. [w:] akkvarner.hr [on-line]. AK Kvarner. [dostęp 2010-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-21)]. (chorw.).
  6. a b Balkan Games/Championships. [w:] gbrathletics.com [on-line]. Athletics Weekly. [dostęp 2010-07-05]. (ang.).
  7. a b Yugoslavian Championships. [w:] gbrathletics.com [on-line]. Athletics Weekly. [dostęp 2010-07-05]. (ang.).
  8. Već smo imali jednu svjetsku rekorderku. [w:] Jutarnji list [on-line]. 9 sierpnia, 2007. [dostęp 2011-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-22)]. (chorw.).
  9. Bob Ramsak: Croatian Athletics history at a glance – IAAF/VTB Bank Continental Cup. [w:] iaaf.org [on-line]. International Association of Athletics Federations, 27 kwietnia, 2010. [dostęp 2010-07-08]. (ang.).
  10. a b c Giorgio Reineri: The return of Luciano Susanj. [w:] iaaf.org [on-line]. International Association of Athletics Federations, 22 stycznia, 2001. [dostęp 2010-07-04]. (ang.).
  11. http://www.youtube.com/watch?v=KU9Gqhoqno4&feature=related 'ROMA 1974: 800 MASCHILI – LUCIANO SUSANJ’, youtube.com.
  12. a b c d e f g Dean Sinovčić. Luciano Sušanj – glavni kandidat za novog čelnika hrvatskog sporta. „Nacional”, 2 października 2002. [dostęp 2012-07-03]. (chorw.). 
  13. Rimsko zlato i dijamantni skok. [w:] Vjesnik [on-line]. 13 sierpnia, 2007. [dostęp 2010-07-02]. (chorw.).
  14. Muškarci – Državni rekordi na otvorenom. [w:] has.hr [on-line]. Hrvatski atletski savez. [dostęp 2014-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-21)]. (chorw.).
  15. Za ZAS najbolji aktivni, a za HAS bivši. [w:] Vjesnik [on-line]. 29 grudnia, 2002. [dostęp 2010-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-01-25)]. (chorw.).
  16. Vijeće Hrvatskog olimpijskog odbora. [w:] hoo.hr [on-line]. Hrvatski atletski savez, 27 listopada, 2008. [dostęp 2010-07-12]. (chorw.).
  17. Dean Sinovčić. Rukometno vodstvo priprema rušenje Zlatka Mateše. „Nacional”, 31 sierpnia, 2004. [dostęp 2010-07-12]. (chorw.). 
  18. Osnovana Autonomna regionalna stranka. [w:] Slobodna Dalmacija [on-line]. 19 lutego, 2003. [dostęp 2010-07-12]. (chorw.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]